Leden die aangesloten zijn bij de officiële instantie voor het promoten van Portugal (www.visitportugal.com) openen soms hun deuren voor journalisten, fotografen en schrijvers. Eind mei mocht ik mee op zo’n tocht georganiseerd door www.visitalentejo.com. Daar was ik maar wat blij mee, want ik ken de Alentejo eigenlijk helemaal niet zo goed. Ik kom dan op plekken waar ik zo enthousiast over raak dat ik ’s avonds in mijn hotelkamer lig te bedenken hoe snel ik terug kan komen. Die collega-schrijvers zijn best aardig gezelschap maar die mooie plekken bezoek ik toch het liefst met mijn eigen lief!
Op die manier ben ik ooit in de ban geraakt van Ponte de Lima in het noorden van Portugal en dezelfde zomer met mijn man teruggekeerd. Ik heb zo’n bruin vermoeden dat dit met de Alentejo deze zomer ook gaat gebeuren!
In de Alentejo heb je herdades, montes en quintas. Herdades zijn enorme landgoederen, montes zijn heuvelachtige stukken grond en quintas kun je vergelijken met grote hereboerderijen. Vaak zijn deze bezittingen al generaties in dezelfde familie. Dit beeldverhaal gaat over enkele van deze plekken. Doe er je voordeel mee, mocht je nog op zoek zijn naar een mooi onderkomen binnenkort!

Veel herdades, montes en quintas leven van de kurkopbrengst. Een kurkeik doet er 25 jaar over om echt productief te worden. In feite plant je altijd voor de generatie die na je komt. Kurk is bij uitstek geschikt als isolatiemateriaal. Daarnaast kennen we kurk natuurlijk als de ideale flesafsluiter. Nu de schroefdop in opkomst is, kent kurk steeds meer andere toepassingen: o.a. tassen, schoenen, placemats, paraplus. De kurkeiken met hier en daar een stier of paard vormen een schitterend schouwspel op deze uitgestrekte landgoederen. Wandelen op de paden bij verschillende herdades, montes en quintas betekent uitkijken over glooiende heuvels met her en der verspreid kurkeiken. Maar ook lopen door dikke verkoelende bebossing lopen of langs velden waar in de verte witte huizen het panorama doorbreken.
Herdade Vale do Manantio
Even denk ik dat ik in Afrika ben beland. Alleen de olifanten, leeuwen, antilopes en giraffes ontbreken nog. Alhoewel, in de lobby van Herdade Vale do Manantio zie ik genoeg dieren die niet in Europa voorkomen. Opgezette dieren, dat wel!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ’s avonds op weg naar mijn kamer me kapot ben geschrokken van de schaduw van een antilope die ik al struikelend over het hoofd had gezien (wie legt er dan ook een zebra op de vloer?!). Hoop niet dat ik de andere hotelgasten op de eerste verdieping wakker heb gemaakt met mijn gekrijs.



Herdade Vale do Manantio is een landgoed dat ooit 1700 hectares groot was. Door de aanleg van een stuwdam (Alqueva) en het ontstaan van een stuwmeer is een deel van dit landgoed onder water komen te staan. Vandaag de dag is het landgoed ‘slechts’ 1000 hectares groot. En niet denken: wat zielig! De grootgrondbezitter is er gewoon voor gecompenseerd.
De eigenaar vertelt trouwens zijn bezoek wat graag hoe het hem is gelukt om zijn uitgestrekte bezit de hele anjerrevolutie door te loodsen. In 1974 zijn landeigenaren (in veel gevallen tijdelijk) hun bezit kwijtgeraakt. Tot de anjerrevolutie was Portugal decennia lang een dictatuur. Het land, vooral in de Alentejo, was in handen van slechts enkele families. Vlak na de anjerrevolutie leek het erop dat Portugal communistisch zou worden. Aan menig poort van een grote herdade stonden opgewonden landarbeiders om ‘hun’ recht op grondbezit te doen zegevieren. Zo ook bij de Herdade Vale do Manantio. Maar de vader van de huidige eigenaar, destijds consul in Luxemburg, had een list: hij heeft op de ingang een bord met ‘Consulaat van Luxemburg’ opgehangen. Het aanwezige volk kon dus geen aanspraak maken op het bezit, want dat behoorde immers aan het consulaat, en dus aan iedereen, toe. Tot op de dag van vandaag siert dit bord de ingang bij de receptie.
De Herdade Vale do Manatio is een plek die ik zelf niet zo snel zou hebben uitgekozen, waarschijnlijk omdat ik me te simpel voor deze sjieke plek voel. Vanuit Lissabon is het twee uur rijden naar dit paradijselijke oord vlakbij Moura. Gezien de drie helikopterlandingsplaatsen zijn er gasten die zich vanaf de hoofdstad van Portugal niet met een auto laten vervoeren. Drie kwartiertjes vliegen, heb ik me laten vertellen…
Op Herdade Vale do Manantio kun je naar het stuwmeer wandelen en je een dag in Afrika wanen. Voor de liefhebbers zijn er ook jeepsafaris over dit landgoed, waar veel patrijzen, everzwijnen en eenden voorkomen. Jagers weten deze herdade daarom in het jachtseizoen goed te vinden. En wie van een sterrenhemel houdt, kan zijn hart ophalen. Zelden zo veel sterren gezien als de avond dat we er logeerden en op een bedje bij het zwembad naar de hemel keken.
Eenzaam in mijn bed, na mijn gekrijs bij de antilope en zebra, heb ik opgezocht wat een overnachting op deze jetset-plek voor romantische stelletjes kost: en dat viel me eerlijk gezegd nog mee! Ik geloof alleen niet dat ik mijn man, die redelijk down-to-earth is, meekrijg naar dit oord. Ik denk dat hij in deze schitterende, maar ietwat decadente, omgeving snakt naar een plek ver weg van het hoofdgebouw om in een tentje onder een oude kurkeik te slapen.
Herdade Barradas da Serra
Gasten die overnachten op Herdade Barradas da Serra logeren, mogen het landgoed van 600 hectares bewandelen of met een mountainbike verkennen. Barradas da Serra ligt in de buurt van Grândola en op een half uurtje rijden van Praia da Comporta, een geliefd strand. Inmiddels denkt de zesde generatie mee over een duurzame toekomst. Een toekomst waarin de natuur leidend is. Ondanks de eigen put is het noodzakelijk om verstandig met water om te gaan, vooral in de zomer. Natuurlijk hebben de luxueuze kamers op het landgoed een bad, maar een stop krijg je er niet bij. Op die ludieke manier bespaart men in de zomer aardig wat water. Naast de inkomsten die logerende gasten genereren en de kurkproductie worden hier ook bijzondere schapenrassen gefokt.
De trails over zandpaden leiden je op Herdade Barradas da Serra door een landschap dat licht glooit. Zelf heb ik tegen het vallen van de avond de kortste gelopen (want honger!) en dat leverde in het strijklicht een paar mooie foto’s op.
Deze herdade lijkt me uitermate geschikt om bij te komen, te wandelen en als uitvalsbasis voor steden als Grândola en Evora. Of om af en toe naar het strand te gaan (en net als Carolina van Monaco het strand van Comporta, Troia, te bezoeken).
Monte da Estrela
De plek waar ik mijn man zo mee naar toe kan slepen is Monte da Estrela (Sterrenberg) ! Een bijzonder sympathieke familie zwaait hier de scepter. Alles is met zo veel zorg omringd dat je je er meteen thuis voelt. Natuur, rust, lekker eten en liefde. Meer heeft een mens toch niet nodig?
De vrouw des huizes vertelde een verhaal dat me in het bijzonder heeft ontroerd. Tussen Moura en Mourão is een grote zigeunergemeenschap. Ze is groot fan van Michelle Obama’s boodschap: als je een meisje scholing geeft, dan help je later haar hele gezin! Deze boodschap indachtig, helpt deze familie nu zigeunermeisjes naar school. En de beste leerlingen worden op hun Monte uitgenodigd voor een feest. Mensen die zo’n levensinstelling hebben verdienen een standbeeld! Ik heb gegoogled wat ze in het dagelijks leven doen en kwam tot de verrassende ontdekking dat deze dame naast het runnen van Monte da Estrela ook oogarts in een ziekenhuis in de buurt van de hoofdstad is. Mijn bewondering steeg met de seconde voor deze powerwoman!

Convento do Espinheiro
Een oud klooster en historisch gebouw, met een inpandig kerkje! Wat een goddelijke plek om te overnachten is Convento do Espinheiro! Zoek je nog een leuke plek om te trouwen? Of om je bruiloft nog een keer over te doen? Dat is hip, heb ik me laten vertellen. Dus schat: als je dit leest: ik ben vóór! Hint: ideetje voor als we 25 jaar samen zijn?


Pousada Dom Afonso II
Nu we het toch over historische plekken hebben, mag ik de Pousada in Alcácar do Sal natuurlijk niet vergeten! Pousadas zijn overnachtigsplekken in kastelen, paleizen of kloosters die in voorgaande jaren door de staat zijn opgeknapt. Inmiddels heeft de Grupo Pestana deze keten in handen. In Alcácer do Sal kijk je vanuit een kasteel daterend uit de 8e eeuw naar de rio Sado, waar zout in wordt gewonnen. Ik vind de pousadas altijd vaak wat prijzig, maar ongetwijfeld zijn er ook wel eens aanbiedingen: ik weet toevallig dat de prijzen in de zomer bij de pousada in Batalha in de ‘região Centro’ (recht tegenover de immense, onafgebouwde kerk) zeer schappelijk zijn!

The Place in Évoramonte
Je hebt Évora en Évoramonte. Évora is de schitterende oude universiteitsstad en Évoramonte een gehucht met 10 inwoners…
Dit kleine Évoramonte (wordt ook wel eens als Evora Monte geschreven) heeft het hart van een Zuid-Afrikaner en een Schotse gestolen. Dat moge duidelijk zijn! Sinds ruim een jaar telt dit gehucht geen 10 maar 12 inwoners. Ik snap het helemaal dat ze verliefd zijn geworden op dit ieniemienie vestingstadje met zijn weidse uitzicht ! Ze hebben er spontaan huisjes aan de voet van het kasteeltje op een weergaloze manier van opgeknapt. Wat een plek om te zijn. Geen wonder dat ze het ‘The Place’ in Evoramonte hebben gedoopt. Hier wil ik gauw een keer naar terug (cadeautip voor echtgenoten die nooit weten wat ze iemand ‘die alles al heeft moeten geven’ : ik ben bijna jarig, schat ! )


Alentejo
Meer weten over de Alentejo (en andere officiële overnachtingsmogelijkheden)? Ga dan eens naar : www.visitalentejo.com (site is in het Nederlands)! En wie voorlopig niet kan afreizen naar de Alentejo: neem eens een kijkje op HB Kurk en Keramiek! Daar kun je de mooiste kurkproducten (en tegels) met een klik op de muis dichterbij halen.
En voel je vrij om jouw unieke ontdekking in de Alentejo hieronder te plaatsen (campings, eettentjes, hotels en bed&breakfasts, festivals, aardige steden en dorpjes). De Alentejo verdient het om uit de schaduw van andere regio’s te komen!


Geen beeldverhaal meer missen? Vul je e-mailadres bij de volgknop in. Dan ontvang je de blogposts meteen in je inbox.
Of like Zin in Portugal op Facebook. Instagram is helaas ‘niet zo mijn ding’, maar probeer wel af en toe een foto te posten.
Leuk gebied om ook eens een paar dagen naar toe te gaan.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
LikeLike