Blijkbaar ben ik niet de enige die enorm aan de pauwen uit het lieflijke stadspark van Caldas da Rainha gehecht is. Van de week verscheen er een bericht op socials van de deelgemeente Nossa Senhora do Pópulo, Coto e São Gregório (een hele mond vol, maar het park valt onder deze deelgemeente) dat er bewoners waren van de Rua Emídio Jesus Coelho die een brief met handtekeningen hadden ingediend waarin ze klaagden over het lawaai dat de twee pauwen, die in het park huizen, maken. En ja, pauwen kunnen behoorlijk krijsen, dat weet ik uit eigen ervaring, want we hebben wel eens om 5 uur in de ochtend in Palácio do Buçaco wakker gelegen, omdat ze daar in de tuin pauwen bleken te hebben.

Voor wie de organisatorische structuur op stedelijk niveau niet kent: Caldas da Rainha is een gemeente, een município (camâra), met een burgemeester, een presidente da camâra. Een gemeente heeft verschillende deelgemeentes, freguesias, die elk een eigen vertegenwoordiger, een presidente da junta de freguesia, hebben. Deze deelgemeentes zijn op sommige punten behoorlijk zelfstandig. Er is altijd op lokaal niveau, in de dorpen en in de stad, een behoorlijke strijd om wie nou ‘presidente da junta de freguesia‘ mag worden. Het kan dus héél goed dat de politieke kleur van de burgemeester van de stad verschilt van die van de burgemeester van een deelgemeente. Hetgeen natuurlijk soms het nodige gedoe oplevert.

Als bewoners iets te piepen hebben, is het dus niet gek dat ze zich eerst richten tot de junta de freguesia. Vaak kennen ze de burgemeester van zo’n freguesia persoonlijk, want ze hebben op hem gestemd (of juist niet…). Ik vind het wel een prettig systeem, want het brengt de politiek dicht bij de burger. Je kunt maar beter gaan stemmen, want anders heb je het nakijken. Eind van de zomer belandde ik in een verkiezingsbijeenkomst voor de gemeenteverkiezingen van de Portugese tegenhanger van de PvdA. We waren op een warme zondagmiddag aan het wandelen naar een molen, beetje onzalig plan op zo’n warme middag, maar goed, als je eenmaal de weg naar boven hebt genomen, loop je door. Toen we boven op de heuvel aankwamen, bezweet en wel van de klim, was daar nét een verkiezingsbijeenkomst afgelopen. Voor ik het wist, had ik, terwijl ik eigenlijk niet graag alcohol drink, een glaasje Ginja in mijn handen – vond het onbeleefd om af te slaan – en was ik aan de praat met degene die dolgraag zo’n presidente da junta de freguesia wilde worden. Als ik het me goed herinner, had hij bij de vorige verkiezing verloren, omdat hij drie stemmen te weinig had. Lang verhaal kort, elke stem telt op lokaal niveau en dus ook die van mijn familie (wij zijn helemaal niet zo politiek geëngageerd, dat maakt zo’n gesprek dan meteen extra interessant). Ik heb braaf het hele glaasje Ginja opgedronken en ben daarna een stuk vrolijker de berg afgelopen.

Afijn, de pauwen! Heb je wat te klagen, dan stuur je een bericht naar je deelgemeente. Ik moest even op de kaart opzoeken waar de Rua Emídio Jesus Coelho ligt. Nou, die ligt helemaal niet zo dicht bij het park… Wonderlijk. Hoezo overlast van pauwen, denk je dan?

Nou, de twee pauwen beperken zich al tijden niet alleen tot hun habitat, het park Dom Carlos. Ze zijn gewend om door het oude centrum te struinen. Het is dus ook niet gek als je ’s avonds een restaurantje uitkomt en je ineens een pauw voor je neus hebt, die je aandachtig aankijkt (waarschijnlijk in de hoop dat er wat lekkers te halen valt).

Iemand die ik ken en die een winkel heeft bij de rotonde van koningin Leonor heeft op Insta een post van een pauw die elke dag rond 18.30 uur even om het hoekje kijkt van de deur bij haar souvenirwinkel met keramiek (en trouwens ook met joekels van piemels, maar dat is hier héél gewoon, lees maar na in Piemels spotten in Caldas da Rainha).

De pauw wenst dan een ‘beijinho das Caldas‘ (letterlijk, een kusje van Caldas, een klein rond gesuikerd bolletje) te ontvangen.

Ik heb door mijn foto’s van het afgelopen jaar gescrold en de twee pauwen staan opmerkelijk vaak op de foto. Soms in het park, soms in een steegje, zelfs een keer samen met ons schuilend in een portiek tijdens een regenbui van de winter. Zo ontzettend leuk!

En nu willen enkele bewoners van de pauwen af. Ze hebben een petitie met handtekeningen naar de junta de freguesia gestuurd. Nou dát hebben ze geweten! Zelden de Caldenses (zo noem je een inwoner van Caldas) zo eensgezind zien ageren tegen stadsgenoten die het plan hebben geopperd om de pauwen uit het park en uit de stad te verwijderen. En heel eerlijk, kom op zeg: die pauwen doen niemand kwaad.

Ik durf te wedden dat bewoners in het oude centrum vast af en toe meer last hebben van dronken lui die op onchristelijke tijdstippen uit barretjes komen, dan van die twee schattige pauwen! Nee, alsjeblieft zeg, kom niet aan mijn pauwen! Laat die lekker door de oude binnenstad struinen.

Welke stad heeft nou twee ondernemende pauwen rondlopen? Ik word er altijd zo vrolijk van als ik ze weer ergens op onderzoek zie uitgaan. En ik ben dus niet de enige die fan is van de twee pauwen.

Tout Caldas reageert en heeft een niet zo’n malse mening over de bewoners van de straat die de euvele moed hebben gehad om een petitie te starten tegen de twee ondernemende pauwen. De andere stadsbewoners vergelijken de klagende lieden zelf met ijdele pauwen. Hier en daar zie ik ter ondersteuning van de pauwen de hashtag ‘je suis pavão’ (ik ben pauw). Een ander stelt voor, in een van de talloze opmerkingen op het bericht op de facebookpagina van de freguesia, dat de klagende bewoners beter naar Caldeano (dat is een ijzerwarenwinkel uit een vorig tijdperk) kunnen gaan om gaas te kopen om hun eigen straat af te sluiten. Dan kunnen de pauwen vrij blijven rondlopen en zitten zij vast (deze opmerking vind ik wel van enige humor getuigen). Weer een ander stelt voor om een petitie tegen de ijdele pauwen (bewoners) van de straat met klagers te beginnen.

Veel Caldenses reageren gelukkig erg beschaafd: iedereen heeft het recht om te klagen (klopt) en anderen hebben dan het recht om te vertellen hoe zij erin staan. Dat doe ik nu ook via zininportugal.com: kom niet aan de pauwen, por favor, ze horen bij Caldas da Rainha! En voor iedereen verder het vriendelijke verzoek, namens de deelgemeente – want ook in Caldas da Rainha kunnen ze polderen – de twee pauwen niet te voeren. De deelgemeente draagt dit als oplossing aan. Misschien lost het probleem zich dan vanzelf op en blijven de twee pauwen wat meer in het park, waar ze ook nog eens het juiste voedsel krijgen. In het park blijven is voor de pauwen misschien uiteindelijk ook verstandiger, want het is een wonder dat de pauwen in staat zijn om de rotonde van Koningin Leonor, waar vijf straten op uitkomen, zonder kleerscheuren over te steken. Dat lukt mij zelfs soms niet eens!

Vivam os pavões! Leve de pauwen!

Geen blogpost van Zin in Portugal meer missen? Tik je e-mailadres bij de volgknop in en een volgend beeldverhaal verschijnt dan net als bij 668 anderen meteen in je mailbox.

Op Caldas da Rainha: uitjes en uit eten staat weer wat er dit weekend, ook in het park, te beleven valt (veel muziek!). Neem er een kijkje op als je in Caldas da Rainha of omstreken bent. Heel leuk vind ik dat kunstenaars en kunstenaars in spe uitgenodigd worden om in de mooie tuin van het Museu da Cerâmica te komen tekenen en schilderen. Grijp je kans van het weekend!

Hieronder een impressie van het stadspark in het oude centrum, het Museu da Cerâmica en de oude keramiekfabriek van Bordallo Pinheiro. Het park Dom Carlos is in elk jaargetijde en op elk tijdstip van de dag een fijne plek om door heen te wandelen. Voor kinderen is er ook nog eens een grote speeltuin. Er is verder een fijn restaurant, Cais do Parque, met een groot terras onder de platanen. Vlakbij de tennisbaan en speeltuin tref je een aardig café met een uitnodigend terras om koffie te drinken en iets kleins te nuttigen. Over de kleine plas bootje varen kan ook. Het ziet er altijd heel idyllisch uit. Kleine kanttekening, de zwarte zwanen kunnen zonder enige aanleiding flink uithalen, daar kunnen mijn neefjes over meepraten!

Covid19-update: op 30 juni is er een “despacho” vanuit de Portugese regering uitgevaardigd die de maatregel opheft dat je een covid19-vaccinatiebewijs, herstelbewijs of een negatieve test moet laten zien als je Portugal binnenkomt. Op ana.pt (de Portugese site voor de vliegvelden), op visitportugal.com (officiële site toerisme Portugal) en op nederlanderswereldwijd.nl (reisadviezensite) zie ik dit, vrijdagavond 1 juli, nog nergens terugkomen. Je kunt er dus pas vanuit gaan dat het daadwerkelijk is doorgevoerd als het overal wordt aangepast. Voor wie despacho 8022-D/2022 nu al wil nalezen : klik hier. En dan gaat het met name om dit stukje tekst, waarin staat dat de maatregel van het laten zien van coronabewijs of negatieve test of herstelbewijs wordt opgeheven: