Toe maar : Pestana Palace Hotel. Ik heb even met mijn ogen geknipperd, want dit stadspaleis in Lissabon is sjiek de friemel. Bij de aankondiging van de bruiloft had de aanstaande bruidegom nog iets in de trant van ‘het wordt iets kleins’ gemompeld. Ik ben dol op bruiloften en doopfeesten. En ik ben blij dat…
Categorie: Boerderij in Portugal
Aswoensdag: vier het leven met een Bola de Berlim!
Van stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Mijn tante Tia heeft daar gisteren bij het sluiten van de poort van de begraafplaats haar variant met een diepe zucht aan toegevoegd: “Tanta, tanta coisa e acaba só nisto” – Zoveel gedoe en dan eindigt het in dit… Tja, maar voorlopig hebben de doden…
Herfstbladeren en kerstverlichting
Terwijl de bomen in het park prachtig kleuren, wordt in de stad de kerstverlichting opgehangen. Ik zie mannen druk in de weer met een reusachtige kerstbal op de oude vismarkt. Zodra ik mijn mobiel pak om een foto van hun werkzaamheden te maken, grappen ze ” Leuk we komen op Facebook “. Op het moment…
Desculpe, het gaat niet door…
Terwijl ik dit tik, roffelt de regen op het dak van de adega, de oude wijnschuur. Ik zit graag in deze inmiddels multifunctionele ruimte, vooral als het flink regent. Vandaag vult de adega zich ook nog eens met de klanken van een pianoconcert van Maria João Pires, een passender omlijsting bij het tikken van zo’n…
Eindelijk vakantie!
Met een kat op schoot in de vroege morgenzon een nieuw bericht voor zininportugal.com op je telefoon tikken is geen goed idee. Maar ja, Maria ligt in diepe slaap en je wilt geen priemende blauwe ogen op je gericht krijgen die duidelijk maken dat je vooral stil moet zitten, want madame wil nu rustig kunnen…
Hoera: Zin in Portugal bestaat 5 jaar
Tweehonderd en vier! Ik heb al tweehonderd vier berichten voor Zin in Portugal geschreven. De laatste dagen ben ik druk bezig geweest met het updaten van mijn vorige beeldverhaal over corona. Maar nu heb ik zin ander ‘nieuws’, dus beeldverhaal nummer tweehonderd vijf gaat over hoe het ons de afgelopen jaren is vergaan. Wat ooit…
Vindíma: plukken, eten en samen wijn maken
Het is ontstellend jammer dat ze van mij geen echte boerin hebben willen maken. Nee, mijn generatie móest zo nodig studeren. Ik werd als kind ’s zomers met een hoedje op onder een boom geplant. Niet mee bemoeien, zorg jij maar dat je je best doet op school! Nu zitten we met de gebakken peren. Wat heb je aan een studie…
Lusitanos: Portugese paarden
Onder de platanen van het oude Parque Dom Carlos in Caldas da Rainha is jaarlijks begin mei een paardenfestival (met de nodige foodtrucks voor de onvermijdelijke versnaperingen): Oeste Lusitano. Ik ben dol op dit stadspark met een bijna negentiende eeuws filmisch decor. Het is ook zo fijn dat hier weinig verandert. Als kind werden we uit…
Inburgeren met Hélder Reis
Mijn moeder zou met vlag en wimpel door een Portugese inburgeringstest komen: ze spreekt een aardig woordje Portugees, in de keuken staat de hele dag de televisie aan, en veel belangrijker, ze volgt de voetbalcompetitie op de voet. Sterker nog: ze belt me geregeld ’s avonds met de mededeling dat ik de tv beslist aan…
Oude kurkeiken
Een kurkeik mag je niet kappen. En onze buren weten dat inmiddels maar al te goed. Ze hebben laatst een eucalyptusbos laten kappen. Tussen de eucalyptussen bleken wat kurkeiken te staan. Nu zitten ze met de gebakken peren: voor het kappen van een kurkeik moet je een vergunning aanvragen. Kurkeiken zijn beschermde bomen. Het gevolg:…
Een veld vol lupineboontjes
Wat ben ik toch een stadse juffer. Ik heb geen seconde nagedacht over waar tremoços vandaan komen. Ik weet niet beter of ze liggen, gelig, te glanzen in schaaltjes bij feestjes en in horecagelegenheden. Het is dus niet gek dat ik me geen raad weet met de keiharde droge bonen die door de buurman in mijn hand…
Oude meuk of hartstikke vintage?
Ik stam uit een familie die werkelijk alles bewaart. Sterker nog: we denken ook dingen die door onze medemensen voor de schroot bestemd zijn beslist nodig te hebben. Oud vuil langs de weg? Ik moet me altijd bedwingen niet te kijken of er iets bruikbaars tussen zit. Mijn vader heeft van ons allen de grootste tik…
Frans Jozef Maria Henrique, de grijze panter
Het heeft even geduurd voor ik het op kon schrijven: Douro, de prachtige gouden hond uit het asiel is dood. Heb je gemist hoe ik tijdens een wandeltocht verliefd word op een statige – maar zwaar mishandelde en mensenschuwe – hond? Lees dan de blogpost: Aan de wandel. Een noodlottig ongeval Drie weken nadat Douro…
Fado, Fátima, Futebol en…Feyenoord?
Salazar zijn bewind zou op drie pijlers zijn gestoeld: “Fado, Fátima e Futebol“. De vaderlandsliefde van menig Portugese senior is nog steeds doordrenkt met deze drie waarden. En eigenlijk die van hun kinderen en kleinkinderen ook. Ik kan er ook wat van: geen kwaad woord over Portugal. Dit terwijl ik toch echt stevige Nederlandse roots…
Aan de wandel
Het is hier echt een hype: wandelen. Artsen adviseren steeds: meer bewegen, ga toch wandelen! En het lukt: ze krijgen tegenwoordig hele gezinnen op zondag en na het avondeten aan de wandel. Elk weekend is er wel ergens een dorpsvereniging in onze buurt die een wandeltocht door de heuvels, aan de kust of langs bezienswaardigheden in de stad…
Saramago, de schrijvende veldbloem
Bij Saramago denk je aan José Saramago, de enige Portugese schrijver die de Nobelprijs van de Literatuur heeft gewonnen. Ik ben geen uitgesproken fan van deze schrijver. Saramago heeft een hekel aan interpunctie. Hierdoor zijn de zinnen soms zo lang dat een gewone sterveling (ik dus) volledig de draad kwijt raakt. Maar zijn Memorial do Convento…
Zin in Portugal bestaat ruim twee jaar!
Jawel twee jaar. Toen ik februari 2015 begon, had ik niet verwacht dat mijn blog tegen de 49.000 bezichtigingen zou trekken. Met stip op 1 blijft de blogpost over een makkelijk recept voor het maken van een pastel de nata. Veel gelezen is ook de blogpost over de tolwegen in Portugal. Dat kan ik me enigszins…
De vijf musea in Caldas da Rainha en Simppetra – beeldhouwers aan het werk.
Beeldhouwfestijn SIMPPETRA Elke zomer zie je ze weer: zes bezwete kunstenaars uit alle hoeken van de wereld zijn achter het Museu Barata Feyo in Caldas da Rainha bezig met blokken steen of marmer. Vraag vooral niet wat het moet worden (dan is hoon je deel). “Het wordt een deel van de Black Moon Trickle die…
Surf en strand
Foz do Arelho Even naar Foz do Arelho koffie drinken. Heerlijk zo’n strand in de buurt van onze familieboerderij aan de Costa de Prata (Zilverkust)! Het jaargetijde maakt totaal niet uit: Foz is altijd prachtig. Foz betekent trouwens ‘monding’ en verwijst in dit geval naar de opening waar de lagune van Obidos en de zee elkaar…
Driekoningen
Driekoningen is allang geen feestdag meer in Portugal. Maar tot 6 januari blijven overal de kerststallen staan. In de buurt is er zelfs een heuse ‘kerststallenroute’ (zie blogpost van vorig jaar). Onze kerststal, die buiten heeft gestaan, ruimen we na vandaag ook op. De kerstgroep die ik op de kerststallententoonstelling van het klooster in Gaeiras heb…
Lissabon: het MAAT museum, een nieuwe attractie in Belém
Belém heeft een nieuwe attractie: het gebouw van museum MAAT. In dit stadsdeel, toch al behept met genoeg bezienswaardigheden, is het Museu de Arte, Arquitetura e Tecnologia (in het kort MAAT) geopend. Het indrukwekkende gebouw aan de oevers van de Taag bestaat uit een oud electriciteitsgebouw en een nieuw golvend bouwwerk van de hand van…
Lissabon: eettentjes in oude markthallen
Time Out Market in de Mercado da Ribeira Duidelijk hip en happening. Zelfs op een doordeweekse avond eind december. Als we rond half acht bij de Time Out Market in de oude markthallen van de Mercado da Ribeira arriveren, zien we weinig vrije plekken en veel mensen in rijen bij de populaire eettentjes. Een…
Lissabon: slapen in een stadspaleis en zoeken naar “A Hollanda” van Ramalho Ortigão
We krijgen meteen een Downton Abbey-gevoel bij het betreden van onze hotelkamer in Hotel Real Palácio. En dan hebben we de indrukwekkende betegelde trappartij nog niet eens gezien. Het hotel bestaat uit een klein oud stadpaleis en een groot gedeelte van recenter makelij. Onze kamer, nummer 135, op de eerste verdieping grenst aan een rustig…
Convento São Miguel das Gaeiras
“Het staat te koop, mevrouw!”, meldt een vrijwilliger die in het klooster rondloopt. Mijn moeder en ik lopen net de kerststallententoonstelling uit. “Voor anderhalf miljoen heeft u een klooster.” Niet eens zo heel duur voor wat je ervoor krijgt: een heus klooster plus tuin. Vlakbij Óbidos en vele stranden. Dus als iemand nog een leuk optrekje zoekt…….
Zin in Portugal? 