Vanaf het vliegveld Humberto Delgado in Lissabon is het maar 38 kilometer rijden naar Azenhas do Mar. Als je de plaatjes bekijkt van dit oude dorpje dat zo idyllisch tegen de rotsen aan is gebouwd, begrijp je waarom menig bezoeker van Portugal ‘even’ langs Azenhas rijdt. Met een beetje mazzel schiet je jaloersmakende plaatjes voor…
Categorie: Eten en drinken in Portugal
Alcobaça: sacristie van het klooster
December begint traditioneel met 2 vrije dagen: 1 en 8 december. In veel steden is de binnenstad inmiddels feeëriek verlicht. De ambtenaren en mensen die vrij zijn doen doorgaans op deze dagen hun kerstinkopen. Op 1 december vieren de Portugezen dat ze honderden jaren geleden de Spanjaarden uit het land hebben verdreven (Restauração da Independência)…
Aswoensdag: vier het leven met een Bola de Berlim!
Van stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Mijn tante Tia heeft daar gisteren bij het sluiten van de poort van de begraafplaats haar variant met een diepe zucht aan toegevoegd: “Tanta, tanta coisa e acaba só nisto” – Zoveel gedoe en dan eindigt het in dit… Tja, maar voorlopig hebben de doden…
Buitenlanders in Portugal
Tegen de tijd dat de appels en peren geoogst gaan worden, valt het echt op: dát zijn vast geen Portugezen die met een tulband op het fruit van de bomen plukken. Tel daarbij op dat er in pakweg 10 jaar bij ons in de omgeving talloze Bed & Breakfasts door buitenlanders, veelal Nederlanders, zijn opgestart…
De grillige kust van Peniche
Ik ken mensen die van onze bergkam elke dag naar Peniche rijden, en terug. Zelf kom ik eigenlijk alleen in Peniche als ik met mijn neefjes of nichtjes bij hun surfles ga kijken of op hoogtijdagen, zoals op de avond van het Feest ter ere van Nossa Senhora da Boa Viagem (Onze Lieve Vrouwe van…
Caldas da Rainha: uitjes en uit eten
Dit beeldverhaal probeer ik trouw bij te werken. Als ik wat tegenkom, dan publiceer ik het op deze pagina van Zin in Portugal. Ga er lekker op uit, zou ik zeggen! Na alle uitjes, volgen de restaurants en etablissementen waarmee je je honger en dorst kunt stillen. Scroll dus naar beneden als je alleen geïnteresseerd…
Online pastel de nata-workshop van Pastelaria Batalha uit Lissabon
Als ik erg veel zin heb in een pastel de nata (dagelijks dus!) sus ik mezelf door olijk te roepen ‘a pastel de nata a day, keeps the doctor away‘. Oké, zo’n hapje custard in deeg zal niet gezond zijn, maar voor mijn humeur doet het altijd wonderen! Zeg nou zelf: het eten van zo’n…
Waar gaan we eten als we in Caldas da Rainha zijn?
Voor de oktober 2021 update met nóg meer restaurants ga je naar Caldas da Rainha: uitjes en uit eten! Wat maak ik ontstellend veel foto’s van eten. Voor dit beeldverhaal zocht ik ‘eventjes’ naar plaatjes van de uitspanningen waar we wel eens neerstrijken om een maaltijd te nuttigen of een kop koffie te drinken. Tot…
Een mooi begin, behalve voor de kat!
Feliz Ano Novo! Sommige jaren eindigen leuk en beginnen nog beter. De overgang van 2019 naar 2020 valt in die categorie! Van het ene feest naar het andere Aan het eind van het jaar vieren we altijd onze trouwdag. Dus eigenlijk rollen we van het ene feest (kerst), via het andere (trouwdag), richting de klapper…
Lepelkaas: queijo amanteigado
Voor de kaasliefhebbers onder ons: proef eens een queijo amanteigado! Deze kaas, queijo – spreek uit keh- zjoe, is zo boterachtig, amanteigado – spreek uit aman-the-gaa-doe, dat je hem niet in plakken snijdt, maar uitlepelt. Thuis noem ik deze kaas daarom oneerbiedig ‘lepelkaas’. Het Serra da Estrela-gebied staat bekend om de allerlekkerste queijos amanteigados, gemaakt van schapenkaas. De beste kazen hebben…
Ook een kopje ginjathee?
Iedereen kent ondertussen wel het drankje Ginja (spreek uit Djien- jah). Nog niet zo lang geleden was het écht iets waar je voor in Óbidos moest zijn, maar tegenwoordig kun je het zelfs op de vliegvelden krijgen. Deze Portugese likeur van de kersensoort ‘ginja’ (sour cherry) drink je traditiegetrouw in een klein chocoladecupje. In Óbidos…
Arroz doce: rijstepap
Een geliefd toetje: arroz doce. Bijna altijd komt het terug op de menukaart van eetgelegenheden en er gaat geen feest voorbij of we zien wel ergens een schaal ‘arroz doce’ op de tafel met lekkernijen staan. Arroz doce (letterlijk ‘zoete rijst’) is makkelijk zelf te maken. Laatst heb ik het recept uit het onvolprezen kookboek Lisboeta, van chefkok Nuno…
Mislukte pastéis de nata
We hebben altijd sterk de neiging om alles dat goed gaat op social media te zetten. Maar vandaag, op deze regenachtige Sint Maarten, maak ik maar eens een uitzondering: een halve ochtend bezigheidstherapie in de keuken heeft me deze mislukte pastéis de nata (spreek uit pas-teiz de naata) opgeleverd: Balen en geen idee wat er mis…
Piódão: leistenendorpje in de bergen
Vorig jaar hebben we in juni Cinque Terre (Italië) bezocht. Ik moest er meteen aan denken toen we begin mei – na een uur rijden door verbrand gebied – eindelijk Piódão zagen liggen. Zo kleurrijk als de dorpjes van Cinque Terre zijn, zo grauw en grijs is Piódão (spreek uit pie-oh-daumg). Wat een verademing in vergelijking…
Een veld vol lupineboontjes
Wat ben ik toch een stadse juffer. Ik heb geen seconde nagedacht over waar tremoços vandaan komen. Ik weet niet beter of ze liggen, gelig, te glanzen in schaaltjes bij feestjes en in horecagelegenheden. Het is dus niet gek dat ik me geen raad weet met de keiharde droge bonen die door de buurman in mijn hand…
Zin in Portugal bestaat 3 jaar!
Drie jaar alweer. Wat vliegt de tijd. Nog elke dag poppen nieuwe beeldverhalen in me op. Gelukkig maar, ik ben nog lang niet uitgeschreven over het prachtige Portugal! Neem nou zo’n dag als gisteren. Weer twee nieuwe aanbevelingswaardige eetgelegenheden ontdekt. We zijn gaan lunchen bij Afinidades, op de top van het marktplein in Caldas da Rainha. Er…
Een regenachtige dag met een gouden randje
Het is hondenweer. Ja, ook in Portugal kan het regenen. En behoorlijk, als je pech hebt! De toeristen die deze week de tocht naar het westen van het Iberisch schiereiland hebben ondernomen, zien een overwegend grijze lucht. Maar hé, bij de houtkachel is het gezellig. En terwijl de regen op het dak klettert, zitten wij…
Huisdieren in restaurants
Op 9 februari heeft het Portugese parlement een wet aangenomen die het toestaat dat gezelschapsdieren vanaf mei 2018 restaurants in mogen. Voor de duidelijkheid: de wet wordt door alle partijen ondersteund en is unaniem aangenomen. “Alsof ze niet iets beters te doen hebben“, brommen tegenstanders. Restauranteigenaren bepalen zelf of ze eraan meedoen. Dit kunnen ze aangeven door middel van een bordje op de deur. Daarnaast horen…
Leef: biologische koffie voor 75 cent
Bijzonder! Er staat LEEF met koeienletters op de ramen. Een meisje uit de bediening komt naar buiten, omdat ik verbaasd naar het raam sta te staren. “Leef is Nederlands, mevrouw! Het betekent ‘vive’ in het Portugees”. Joh! Motto: leef your life! Dapper hoor, om een zaak met zo een exotische naam te beginnen. Achter…
Romantisch overnachten in Gemieira
Wat voel ik me plomp. Zit ik hier in mijn sjofele wandelkleren aan een tafel waar een kroonluchter boven hangt en die voor een prinses gedekt lijkt. Mijn fluorescerende roze sportbeha piept een beetje uit mijn topje (ook dat nog). Dit is een plek voor een zwoele zomerjurk. Gemiste kans. Maar oh, wat is het…
Noord-Portugal: wandelen in de bergen en fietsen langs rivieroevers
Zijn ‘Be positive!’ werkt aanstekelijk. Maar één ding doe ik niet meer: hem geloven als hij zegt dat het moeilijkste stuk al geweest is. Onze gids in het noorden van Portugal is Hugo Marques van Portugal A2Z Walking & Biking , een relaxte buitensporter. Hij stimuleert ons op een vriendelijke manier om te blijven genieten als er…
Saramago, de schrijvende veldbloem
Bij Saramago denk je aan José Saramago, de enige Portugese schrijver die de Nobelprijs van de Literatuur heeft gewonnen. Ik ben geen uitgesproken fan van deze schrijver. Saramago heeft een hekel aan interpunctie. Hierdoor zijn de zinnen soms zo lang dat een gewone sterveling (ik dus) volledig de draad kwijt raakt. Maar zijn Memorial do Convento…
Naar restaurant WOK ONE met een jarige van 77
Zevenenzeventig! Mijn enige tante hier is zevenenzeventig geworden. Ze vertelt vol overgave dat haar vader, mijn opa, destijds geen enkele vroedvrouw zo ver heeft kunnen krijgen om de bevalling te begeleiden. Twee jaar eerder is het namelijk vreselijk mis gegaan. De geboorte van mijn vader verloopt zo rampzalig dat de net gebaard hebbende vrouw op sterven ligt en het jongetje…
Citroengemberthee
“Ben je in Lissabon geweest?” zegt iemand die me flink hoort kuchen. “Daar heerst griep. Een epidemie, ik heb het op de tv gezien!” Nou inderdaad! Proefondervindelijk kan ik vaststellen dat het uitje naar de hoofdstad op 27 en 28 december me een week bedrust heeft opgeleverd. Inclusief rauwe keel, rare kuch en koorts. Praten is…
Zin in Portugal? 