Portugezen eten tussen de middag en ’s avonds warm. Veel werknemers in loondienst krijgen van hun baas een voucher of een bedrag waarmee ze tussen de middag in een van de vele restaurantjes kunnen eten. De horeca speelt daar handig op in door de prijzen van de middagmaaltijd laag te houden. Voor tussen de zeven en tien euro kun je rond enen op veel plekken een prima driegangenmaal nuttigen, vaak met koffie en één consumptie toe. ’s Avonds betaal je meer. Dan wordt het al gauw ‘uit eten’. Maar ook in de avond ken ik nog genoeg tentjes waar je tussen de tien à twintig euro de man geweldig kunt eten.

Als wij in Portugal zijn, proberen we tussen de middag warm te eten. ’s Avonds tafelen betekent al snel met een volle maag naar bed gaan. Vanaf half acht kun je meestal pas terecht en eer je dan klaar bent is het bedtijd.

Het is in Portugal niet ongebruikelijk om één portie voor twee personen te bestellen. Je ziet op de kaart vaak ‘1 dose ( uma dose)’ of ‘½ dose ( meia dose)’ staan. Een ½ dose is meestal genoeg voor één persoon. Sommige restaurants maken er een sport van om zo veel eten op de schaal te leggen dat zelfs een ½ dose voor een kleine eter te veel is. ‘Uma dose’ is dus vaak goed voor twee personen. Vooral de TL-buisrestaurants, zijn daar goed in. En hoe herken je zo’n TL-buisrestaurant? Uiteraard aan de sfeerloze verlichting van de TL-buizen, maar ook aan de meerdere TV’s die aanstaan ( want niemand wil zijn favoriete telenovela-soap- of voetbalwedstrijd missen) en natuurlijk ook aan de tafeltjes die vol zitten met schransende mensen. Werp één blik op de tafel en je weet dat je niet met een lege maag naar huis gaat als je voor zo’n restaurant kiest. Heb je niet zo’n trek? Neem dan een ‘bifana’ of ‘bitoque’! Een bifana is een broodje vlees. Het vlees wordt gegaard in een grote, vaak platte, pan waar laurier, witte wijn, knoflook, olijfolie en colorau (zoete paprikapoeder) de bekende smaak van een ‘bifana’ opleveren.

Ook lekker is een ‘bitoque’. Je krijgt een bord waar de vlakverdeling bestaat uit rijst of patat, blaadje sla en een lapje vlees. Op het vlees hoort een spiegelei. Ik denk dat hele volksstammen pubers groot zijn geworden met het eten van een ‘bitoque’ als middagmaal. Op Portugese scholen kun je namelijk tussen de middag lunchen. Mochten de jongelui geen zin hebben in de schoollunch, dan verkassen scholieren massaal naar de toko’s in de buurt waar ze grootafnemer van ‘bitoques’ zijn. Dus ’s lands wijs, ’s lands eer: neem ook eens een ‘bitoque’. Of een lekkere ‘bifana’!