Altijd leuk: met vers ingevlogen vrienden een tochtje door Caldas da Rainha ondernemen en blijven dralen bij bepaalde etalages. En dan afwachten of ze het doorhebben. “Maar dat is toch een….piemel?” Precies! En niet eens zo’n kleintje ook.

Het mannelijke geslachtsorgaan doet hier de creativiteit hevig prikkelen: likeur in een flinke jongen, mierzoete piemels waar je je tanden in kunt zetten en fallussen die beroepen uitbeelden. Dus mocht je nog een souvenir voor iemand in de horeca zoeken of een leuk olijvenbakje, dan is Caldas je stad. Als je erop gaat letten, zie je overal piemels. Zelfs gehaakte modellen in de etalage van een keurige kruidenier. Of verstopt in bekers: je drinkt nietsvermoedend je melk en wat zit er op de bodem?

Oorsprong

De oorsprong van deze traditie is niet helemaal helder. Het kan zijn dat koning Carlos I zin had zijn Spaanse gasten te verrassen met iets origineels en de keramisten van Caldas opdracht heeft gegeven een keramieken piemel te ontwerpen. Dat is weer eens wat anders dan een fles wijn om je vrienden te plezieren. Carlos I schijnt nogal een bon vivant te zijn geweest, die van een grapje hield. Deze theorie is dus zo gek nog niet. Een ander verhaal dat de ronde doet, schijnt met werklui van de beroemde Bordallo Pinheiro-keramiekfabriek te maken te hebben. Een lollige arbeider had even niets te doen en is gaan kneden. Tot grote hilariteit kwam hij uit op een fallus en sindsdien is een trend geboren: ze prijken nu in allerlei soorten en maten in de etalages van winkeltjes rondom het stadspark.

Loja do Ca..lho

In de Rua da Liberdade, die van het park naar het oude markplein voert, zit sinds kort een winkeltje van een jonge kunstenares. Op de winkelpui staat in grote letters “Loja do Ca..lho”. Je hoeft er alleen maar een ‘ra’ in het Portugees bij te denken en je oortjes gaan gloeien: Winkel van de Lul. Dat noem ik lef hebben!