Rondlopen door een oude Romeinse stad en de prachtige mozaïekvloeren bewonderen is echt een hoogtepunt van onze ‘vakantie in eigen land’ geweest. Ooit heb ik Grieks en Latijn gehad. Deze ‘dode’ talen zijn voor mij altijd levend gebleven. De prachtige verhalen, hun invloed op kunst en cultuur doen mij echt opveren. Ik vind het stiekem jammer dat ik in mijn jonge jaren geen klassieke talen ben gaan studeren, maar ben beland bij ‘Línguas e Literaturas Modernas’ op de ‘Faculdade de Letras de Lisboa’. Overigens: ook geen straf!
In Portugal zijn aardig wat overblijfselen van de Romeinen. Ik heb al eens geschreven over Ponte de Lima, waar de Romeinse bevelhebber Decius Junius Brutus zijn manschappen zo ver moet krijgen om de rivier de Lima over te steken!
Hij wil door. Zijn soldaten denken daar anders over. Geen haar op hun hoofd peinst erover om de rivier over te steken. Waarom? Nou, de schoonheid van de omgeving doet de bijgelovige soldaten sterk denken aan de rivier de Lethe, een van de vijf rivieren van de onderwereld. De soldaten geloven dat wie de Lethe overgaat, zijn geheugen verliest. Het zit zo: in het hiernamaals, de onderwereld voor de Romeinen, drinken overledenen uit deze rivier om hun aardse leven te vergeten. Oversteken en water in hun mond krijgen, vinden de stoere soldaten dus geen optie. Er rest Decius Junius Brutus niets anders dan zélf naar de overkant te waden om te bewijzen dat zijn weigerende manschappen ongelijk hebben. Eenmaal aan de overkant laat de bevelhebber zien dat zijn geheugen nog perfect werkt en dat hij absoluut niet onderhevig is aan enige vergeetachtigheid. Eén voor één roept hij zijn soldaten bij hun naam naar de overkant!
Zie je nou wel? Die verhalen alleen al zorgen ervoor dat zo’n dode taal leuk blijft!
Conímbriga: vlakbij Coimbra
Op zo’n 16 kilometer van Coimbra ligt het sympathieke plaatsje Condeixa-a-Velha en daar weer op een steenworp afstand bevindt zich Conímbriga!
We weten dat er al in 139 voor Christus in dit gebied een Romeinse nederzetting is en dat onze Decius Junius Brutus van het verhaal uit Ponte de Lima ook in Conímbriga is geweest. In de eerste eeuw ná Christus is de plek uitgegroeid tot een stad met meer dan 10.000 inwoners. Ten minste: dat denken de historici op basis van de overblijfselen van het amfitheater.
Wat ik zo bijzonder vind, is dat het er zo heerlijk rustig is. Natuurlijk: Pompeï en Herculano zijn prachtig, maar daar serveren ze geen Pastéis de Nata!
Ook deze Romeinse overblijfselen bezoeken?
Als je Coimbra bezoekt, dan is een uitstapje naar Conímbriga goed te doen. Wij zijn rond tienen (openingstijd) gearriveerd en hebben in het park rondgelopen tot we honger kregen. Je kunt trouwens in het park eten, maar wij hadden begrepen dat Restaurante Luz e Vida in het dorp vlakbij Conímbriga (Condeixa-a-Velha) een goede pers heeft en zijn daar dus gaan lunchen.
Inderdaad: het zou een restaurant naar het hart van mijn vader zaliger zijn geweest: weinig poespas, smaakvol en veel (hij had een enorme hekel aan sjieke restaurants en kon verbouwereerd naar een prachtig opgemaakt bord kijken waarvan een gewichtige ober net had verteld dat hem een smaakexplosie te wachten stond. Als hij dan opkeek, wist ik het al: dit wordt geen leuk etentje, want er gaat er één chagrijnig met een knorrend maagje naar huis. Dus voor wie een Asterix en Obelixervaring wil: Restaurante Luz e Vida! Typisch Portugees, met bijzonder vriendelijke bediening en een kokkin die trots is op haar zaak.
Het museum waar je de toegangskaartjes koopt, heet Museu Monográfico de Conímbriga. De officiële site van het Portugees verkeersbureau www.visitportugal.com wijdt er zelfs een pagina in het Nederlands aan!
Geen beeldverhaal van Zin in Portugal meer missen? Tik je e-mailadres in bij de volgknop. Een volgend beeldverhaal ontvang je dan meteen in je inbox!
Zin in Portugal? 