Onder de platanen van het oude Parque Dom Carlos in Caldas da Rainha is jaarlijks begin mei een paardenfestival (met de nodige foodtrucks voor de onvermijdelijke versnaperingen): Oeste Lusitano.

Ik ben dol op dit stadspark met een bijna negentiende eeuws filmisch decor. Het is ook zo fijn dat hier weinig verandert. Als kind werden we uit varen genomen in de roeibootjes. Nu nemen we onze kleine neefjes mee.  Neefjes die zich de tandjes zijn geschrokken toen de zwarte zwanen hun bootje aanvielen. Dan maar naar de grote speeltuin!

Festival Oeste Lusitano VII

Vorig jaar eind oktober hebben we in Wenen de stallen en Lipizzaner paarden van de Spaanse Rijschool bewonderd. Ik ben geen paardenkenner, voor mij is een paard een paard. En een schimmel is voor mij het Paard van Sinterklaas. Maar de Lipizzaners deden met toch sterk denken aan de Portugese Lusitanos.

Mijn prilste herinneringen op zo’n hoge viervoeter dateren uit het ezeltijdperk. Ontzettend jammer dat ezels bijna uit het straatbeeld zijn verdwenen.

Voor mijn Engelse nichtjes, inmiddels ook alweer 19 en bijna 17, bedenken we elke zomer een leuke activiteit. De dames vinden dan dat hun tante ook mee moet doen. Daarom heb ik al eens als een overjarige zeemeermin tussen allemaal pubers in de golven van Baléal op een surfplank gelegen en liep ik vorig jaar tegen middernacht door de steegjes van de Bairro Alto in Lissabon op zoek naar vertier (prima avond gehad!).

Bijzonder leuk waren ook de paardrijlessen bij Hippisch Centrum CEIA in Alfeizerão (vlakbij de badplaats São Martinho do Porto). En dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Nadat de dames alweer terug naar Engeland waren vertrokken, heb ik een rijbroek gekocht en de lessen voortgezet. Mijn enthousiasme werd zo groot, dat men zich op de familieboerderij serieus ging afvragen of er nu weer een paard kwam, net als in de jonge jaren van mijn vader, die te paard naar school ging. Nou nee, ik zie mezelf geen stallen uitmesten of dagelijks borstelen. Daarvoor heb je zeeën van tijd nodig.

Maar na het zien van de Lusitano-paarden afgelopen zondagavond zou je bijna overwegen om die zeeën van tijd te gaan maken…

Mijn paardrijkunsten zijn echter nog lichtjaren verwijderd van de verrichtingen van de Amazonas de Portugal. Daarom heb ik mijn ogen uitgekeken bij de eindshow. Tegen het vallen van de avond, in zacht zonlicht, werd het publiek onder de oude platanen in vervoering gebracht door ruiters op mooie Lusitanos. Wat een decorum en wat een feest om de amazones en jonge berijders (allen keurig gekleed) te bewonderen. Dit alles omlijst met fado en andere mooie muziek. Hoe negentiende eeuws wil je het hebben?
Bekijk het filmpje maar!

Meer informatie

Her en der heb ik wat foldertjes meegenomen en foto’s gemaakt. Voor wie interesse in zo’n Lusitano heeft: er is tegenwoordig een onlinepagina waarop fokkers hun Lusitanos aanbieden www.lusitanosmarket.com.

Aan de Costa de Prata zijn verschillende manages. Mijn rijlessen heb ik bij CEIA gevolgd. Dit is een groot internationaal hippisch centrum (vanaf 65 euro voor 5 lessen).  Je kunt er trouwens ook prima lunchen!
W : Centro Equestre Internacional Alfeizerão (CEIA)
Estrada Nacional 8 – Km 89
Vale de Maceira
2460-204 Alfeizerão
Tel.: 262 980 048 / 926 879 008
GPS: 39.472461 / -9.110906
E: ceia@ceia.pt

Voor andere manages bij jou in de buurt kun je het best googelen op : centro equestre of escola de equitação.

De echte paardenhoofdstad van Portugal is trouwens Golegã. In dit witgeverfde stadje heb je geen fietspaden, maar lanen voor paarden. Hier wordt elk jaar in november  (dit jaar van 2 tot 11 november 2018) de Feira Nacional do Cavalo gehouden. En van 17 tot 20 mei is er de ExpoÉgua.