Wat gaan we doen als het regent?

Donderdag 12 oktober geeft IPMA 33 graden aan. Dat klopt! Een schitterende zonnige dag.

Dus met zulke temperaturen is heerlijk toeven op een bijna verlaten strand van Foz do Arelho! Kijk maar (bedankt Chris, voor de jaloersmakende beelden):

Maar heeft iedereen de vooruitzichten voor Caldas da Rainha gezien? Ik zie daar toch echt een regenfront. Nu gaat mijn boerenhart daar harder van kloppen, want water hebben we nodig, maar ik kan me zo voorstellen dat het voor mensen die op vakantie zijn even slikken is.

sexta = vrijdag, sábado = zaterdag, domingo = zondag, segunda = maandag, terça= dinsdag, quarta = woensdag en quinta = donderdag.

IPMA

Als ik wil weten wat voor een weer het wordt, kijk ik altijd bij de Portugese KNMI, het Instituto Português do Mar e da Atmosfera, IPMA in het kort. Je kunt daar ook een weersverwachting per uur voor de grotere steden vinden.

Mijn tips voor regenachtige dagen voor als je in de buurt van Óbidos en Caldas da Rainha bent (ook leuk op zonnige dagen, natuurlijk!)

Ik kreeg via de chat op Facebook de vraag ‘Wat kunnen we doen als het regent?’ en die vraag heeft me aan het denken gezet. Dus mócht IPMA ernaast zitten en het regent niet: vergeet dan dit beeldverhaal. Maar komt het met bakken uit de hemel, hier enkele tips voor regenachtige dagen!

Mariquinhas in Gaerias en Óbidos

Deze likeurfabriek ligt tussen Caldas da Rainha en Óbidos in. Wil je een rondleiding? Dat kan. Ik vond hem reuze leuk. Je leert een hoop van het maken van Ginja, dé hippe drank die nog geen tien jaar geleden echt van onze streek was, maar nu overal te krijgen is. Ginjalikeur wordt van zure kersen gemaakt en vaak in chocoladecupjes geserveerd.

Wel even van tevoren bellen voor een rondleiding, anders heb je misschien pech. In de hoofdstraat in Óbidos is trouwens een leuke Mariquinhaswinkel. Daar kun je natuurlijk áltijd een kijkje gaan nemen en meteen een Mariquinhas Experience in de fabriek, vlakbij Óbidos, afspreken.

Voor de Mariquinhas Experience (rondleiding fabriek) ga je naar de website van Licorobidos (het bedrijf achter Mariquinhas)

Alpiarça – museumhuis Casa dos Patudos

Ik ben hier al meerdere keren geweest én ik blijf het prachtig vinden om door dit huis te lopen. Wat een schilderijen hangen daar aan de muur (ook van Vlaamse meesters). Ontzettend jammer dat je binnen geen foto’s mag maken. Het huis is alleen onder begeleiding van een gids te bezoeken, dus kijk even op hun website en bel ze.

Meer informatie over dit huis? Lees er hier over: Alpiarça: museumhuis vol kunst

Golegã – museumhuis Casa-Estúdio Carlos Relvas

Voor fotografieliefhebbers een bijzondere ervaring. Dit museumhuis, chalet eigenlijk, is speciaal ontworpen voor de fotografiehobby van een rijke, vooraanstaande man uit de negentiende eeuw. Hij kon hier ongegeneerd dames laten poseren. Maar ook mensen die op zijn velden werkten, zijn door hem vereeuwigd.

Ook dit huis is alleen onder leiding van een gids te bezoeken én ook hier mag je binnen geen foto’s maken. En ik ben dan zo’n braverik die dit dan ook niet doet. Dus ik heb alleen een foto van buiten…
Inlichtingen: https://www.cm-golega.pt/casa-relvas

Alcobaça – klooster en sacristie

Alcobaça vind ik altijd leuk om te bezoeken! Ik ben dol op de sobere kerk met de tombes van Pedro en Inês de Castro, die het mooiste liefdesverhaal in de Portugese geschiedenis op hun naam hebben staan (meer over lezen in Het mooiste liefdesverhaal uit de Portugese geschiedenis ?)

Als je dan toch in Alcobaça bent, ga je natuurlijk lunchen bij António Padeiro en taartjes eten bij Alcôa (vooral als je buiten kunt zitten en naar het plein en de majestueuze kathedraal kunt kijken!).

Beeldverhalen met meer informatie over Alcobaça:

Alcobaça: sacristie van het klooster

Alcobaça: sarcofaag van koningin Urraca

Lissabon

Met de bus ga je vanuit Caldas da Rainha héél makkelijk naar Lissabon. Ben je meteen van het parkeerprobleem af. In Lissabon zijn talloze musea. Ik vind het tegelmuseum een bezoek waard. En eigenlijk zou ik ook wel weer eens naar het Gulbenkian willen. Daarnaast zijn er ook veel kerken en tuinen, ook overdekt trouwens, zoals de Estufa Fria (de ‘koude kas’). Goed voor een regenachtige dag!

Hieronder wat tips:

Versailles in Lissabon (een oude pastelaria)

Lissabon: Museu do Azulejo (tegelmuseum!)

Lissabon: Casa Museu van Amália Rodrigues (museumhuis van Amália Rodrigues)

Voor wie van tegels en vormen houdt: er zijn vele doorkijkjes en op metrostations kom je in Lissabon de mooiste motieven tegen.

Caldas da Rainha – te veel om op te noemen

Caldas heeft vijf musea. Ik word altijd blij van Museu José Malhoa, waar het werk van de naturalistische schilder José Malhoa tentoongesteld wordt. Maar ook het Keramiekmuseum met de kleine, beeldschone tuin is zeker een bezoek waard.

Museu da Cerâmica das Caldas da Rainha, met op de voorgrond een kat van keramiek van Bordallo Pinheiro.

Wil je meer over de musea in Caldas lezen, ga dan naar dit beeldverhaal: De vijf musea in Caldas da Rainha en Simppetra – beeldhouwers aan het werk.

Wist je dat je in Caldas da Rainha ook kunt bowlen én karten? Hier dus de tip om eens te gaan bowlen bij Bowling Caldas. Deze bowlingbaan ligt vlakbij de grote begraafplaats niet ver van de oude weg naar Foz do Arelho. Ik lees op hun site dat je er niet kunt reserveren. Geen nood: als je even moet wachten, er zit een restaurant bij waar je wat kunt nuttigen.

De kartliefhebbers kunnen hun hobby beoefenen bij Indoor Carting Caldas da Rainha. Deze kartbaan vind je op het industrieterrein tussen Caldas da Rainha en Foz do Arelho (niet ver van de A8, dus). Hier kun je wél reserveren.

Ben je meer van het creatieve en wil je leren hoe je tegels beschildert? Ik heb al verschillende keren bij Arte Zen – Laura Mesquita een workshop gedaan en menigmaal een prachtig tableau bij haar besteld. Zij is degene die op onze familieboerderij de fraaie raamomlijstingen heeft verzorgd. Ik word er iedere keer weer blij van als ik ernaar kijk!

Met kleine kinderen op pad

Op facebook zie ik van vrienden steeds een boerderij voorbijkomen waar ze activiteiten voor kinderen organiseren. In Noord Europa zouden we deze boerderij een ‘kinderboerderij’ noemen denk ik. Hier heet zo’n boerderij een uma quinta de experiência. Neem daarom eens een kijkje hun facebooksite Quinta das Cocas (ze hebben trouwens ook een instagramapagina).

Ze kunnen ook workshops geven. Dus regent het pijpenstelen of schijnt de zon uitbundig, vraag naar de mogelijkheden. Wil je erheen, kijk dan even op de site voor hun openingstijden, want bezoek is, volgens mij, alleen op afspraak welkom.

Leuk weetje:

Portugese ouders zitten altijd met hun handen in het haar als er een schoolvakantie aanbreekt. Het is dus héél gewoon om je kind in zo’n vakantie naar opa of oma te sturen óf naar een vakantiekamp waar de kinderen overdag worden beziggehouden. Dit is in ieder geval de aankondiging voor het kerstvakantiekamp van Quinta das Cocas (kinderen worden eventueel opgehaald, lees ik, wát een service).

Ik vind het in de zomer altijd bijzonder leuk om te zien hoe ze zich dan in het park of op het strand vermaken. Vaak organiseert de gemeente deze vakantiekampen, maar er zijn ook particuliere partijen, zoals Quinta das Cocas. Ik zie bijzonder veel leuks voor kinderen voorbijkomen, kijk maar naar hun Halloweenparty-aankondiging!

En als je met deze bovenstaande tips de paar regenachtige dagen niet doorkomt, dan kijk je op mijn blogpost over Caldas da Rainha: uitjes en uit eten. Daar staan meestal de laatste tentoonstellingen, workshops, optredens en wetenswaardigheden op. Bovendien mijn selectie van restaurantjes en banketbakkers (pastelaria’s). Als je wilt kun je echt een Holle Bolle-Gijs tocht door Caldas maken. Dus, wie weet: misschien kom ik je in een van deze etablissementen tegen van de week!

En bedenk, het is een dooddoener, maar naar regen komt áltijd zonneschijn. Dan race je meteen met je kleine kinderen naar de grote speeltuin in het park of naar het strand van Foz do Arelho voor de nodige vergezichten over de lagune of tuur je vanaf de houten vlonders van de walk way over de Atlantische Oceaan. Er zijn lelijker plekken op de wereld denk ik iedere keer als ik daar weer sta en me gezegend voel dat ik – in vrede – van deze prachtige natuur mag genieten.