Op een eiland in de Taag: Castelo de Almourol

Vanuit het kleine dorpje Tancos in de Ribatejo heb je het mooiste zicht op het kasteel van Almourol. Ik vraag me af of de eerste koning van Portugal, Dom Afonso Henriques, ook van de pracht van het bouwwerk in de rivier heeft genoten. Of was hij anno 1129 te veel bezig met zijn Reconquista –…

Fado vanuit het hart

Ik word ontzettend vrolijk als ik het laatste nummer van Raquel Tavares hoor. In Meu amor de longe zingt ze op aanstekelijke wijze over haar geliefde die vandaag arriveert : “Mijn liefde van ver komt vandaag om me te zien”. Hoe romantisch is dat? In de videoclip loopt ze en passant door oud Lissabon terwijl…

Als je haar maar goed zit

Wat doe je op een bloedhete zomerdag? Dan ga je naar het strand. Of naar de kapper. Daar heb je in ieder geval voldoende schaduw. Blijkbaar ben ik niet de enige die verkoeling bij de kapper zoekt, want de kapper waar ik altijd heen ga, heeft pas over een paar dagen plek. Mijn moeder oppert of…

Naar Fátima met een handleiding voor pelgrims uit 1929

Fátima, de een noemt het hier thuis ‘je reinste volksverlakkerij’, de ander wil erheen om te bidden voor een been dat kuren vertoont. Fátima. Ach, baat het niet, schaadt het niet. Bovendien kan een beetje bezinning op zijn tijd geen kwaad. Voordat we op pad gaan, zoek ik in het familiearchief de doos waar Fátima op staat….

Waar is dat feestje?

Oh Lord, OS LORDS zijn in aantocht! Ja hoor, de bomen hangen weer vol met aanplakbiljetten voor dorpsfeesten. Elk zichzelf respecterend gehucht heeft uiteraard zo’n feest. En dat betekent: veel eten, een kerkgang en tot diep in de nacht muziek. Berucht zijn OS LORDS. Kilometers ver kun je hun muziek horen, fijn echoënd tegen de berghellingen…

Lofzang op Caldas da Rainha

Ik hoor iedereen altijd over Óbidos. Natuurlijk, het pittoreske vestigingstadje zo’n tachtig kilometer ten noorden van Lissabon is een pareltje. Een toeristisch pareltje, dat wel. In de zomer droppen touroperators busladingen bezoekers van over de hele wereld op het parkeerterrein bij het oude aquaduct. De stroom vakantiegangers loopt meestal gestaag richting de toegangspoort. Onze mazzel…

Art Deco op de Azoren: in Terra Nostra ga je terug in de tijd

Toen Terra Nostra Garden Hotel in 1935 de eerste gasten ontving, waren dat Nederlanders. Nu 81 jaar later voel ik nog de grandeur van zo’n reis in stijl. Je komt aan op São Miguel, het grootste eiland van de Azoren, huurt een auto, rijdt eerst de hoofdstad van de Azoren, Ponta Delgada, uit, vervolgens de bergen…

Kippenhokdrama

Ik eet hier elke dag een ei. Vaak gaan mijn gedachten dan terug naar mijn oma. Niet aan mijn Portugese oma, maar aan mijn Duitse, de moeder van mijn moeder. De oma die ons haar geboortejaar leerde door dat jaar te linken aan de ondergang van de Titanic. Twee wereldoorlogen overleefd, vijf kinderen gebaard en altijd intens van…

Reizen naar Portugal

Een scheur in mijn koffer! Mijn enorme Delsey ‘pain d’épice’, die ik twee jaar geleden bij Travelbags heb gekocht, rolde onlangs kapot van de band. Wat ontzettend jammer. Een koffer die luistert naar de prachtige naam ‘Delsey Helium Air pain d’épice’ hoort onbreekbaar te zijn. Maar Schiphol bewijst het tegendeel. Jammer van de ‘pain d’épice’,…

Sprookjespaleis in Sintra

In Sintra moet ik altijd aan de gekke koning Ludwig II van Beieren denken. Die heeft in Neuschwanstein een slot gebouwd dat op een kindertekening van een sprookjespaleis lijkt. Portugal heeft ook zo’n sprookjespaleis. Op een van de bergtoppen in de buurt van Lissabon zie je van ver een okergeel en ossenrood paleis opdoemen: het Palácio da…

Hoera: Zin in Portugal bestaat één jaar!

De negenendertig blogposts hebben het afgelopen jaar kunnen rekenen op ruim 15.000 bezichtigingen. En de facebookpagina heeft inmiddels meer dan 400 vrienden. Wauw! Reden voor een feestje. Opvallend is dat posts die over eten gaan razend populair zijn. Veel bezoekers hebben de blogpost ‘Waar gaan we eten als we in Caldas da Rainha of Foz do…

Pastéis de Belém

Onlangs heb ik op een dag zes Pastéis de Belém op. Calorietechnisch erg onverstandig, maar oh, wat lekker. Vooral de eerste vier, die waren nog warm van binnen! Zo ontzettend vaak kom ik niet meer in Belém, de wijk in Lissabon waar je het Jerónimosklooster, de Torre de Belém en het Padrão dos Descobrimentos (Ontdekkingsreizenmonument)…

Het project knolselderij

In de webpost ‘Knollen, kruiden en lavendel’ van mei 2015 heb ik geschreven over de knolselderijen waarmee we met kerst weer erwtensoep hoopten te maken. Welnu, het project knolselderij is…. mislukt. Dus, net als de voorgaande jaren betekende dit dat de knolselderij voor ons kerstmaal uit Nederland diende komen. Maar er was enige troost: de kleine knolletjes die…

Steken en streken: de jurk van de juf

Twee keer in de week komen ze een middag in een zaaltje van de freguesia (deelgemeente) bij elkaar. Om te haken en te breien onder leiding van een gepensioneerde handwerkjuf. Portugal maakt werk van de dagbesteding van senioren. Je kunt ervoor kiezen om  – tegen een kleine betaling –  opgehaald te worden om je dag…

Perdida, de verloren hond

Ineens is ze er. Een tenger lichtbruin lijfje op hoge poten. Jong nog. Doodsbang en uitgehongerd. Ogen die verraden dat het vertrouwen in de mens verloren is. Duidelijk een achtergelaten jachthond. Ik snap niet wat jagers bezielt. Stadsmensen die hun hobby op het platteland komen beoefenen. Ze schieten op duiven, fazanten en hazen. En als…

Op zoek naar een hotel in Lissabon

“Zeg, weet jij een hotel in Lissabon?”,  is een vraag die ik veel hoor. “Eh, ja!” Afhankelijk van de aard van mijn bezoek verblijf ik in het oude historische centrum of in het hypermoderne nieuwe stuk van de Portugese hoofdstad. Als ik mensen van het vliegveld op moet halen of zelf een vroege vlucht heb, kies…

Vergeet Port, stap over op Ginja!

Als je van Lissabon naar het noorden over de A-8 richting Leiria rijdt, doemt na Bombarral aan de linkerkant Óbidos op. Dit idyllische vestingstadje tachtig kilometer boven de hoofdstad is een trekpleister van jewelste. Maar geen paniek, zodra je van de doorgaans drukke smalle hoofdstraat met souvenirwinkeltjes afwijkt, ben je de busladingen toeristen kwijt en waan je je…

Een echte Bordallo Pinheiro koop je in Caldas da Rainha

Ik ben opgegroeid met aardewerk van Bordallo Pinheiro. De stad waar mijn Portugese roots liggen, Caldas da Rainha, ademt Bordallo Pinheiro. In het oude gedeelte zijn de straatnaamborden sierlijke tegels die door de aardewerkfabriek zijn gemaakt. En je komt er huizen tegen die volledig met Bordallo Pinheiro-tegels versierd zijn. Je moet er van houden. Of…

Volgend jaar weer olijven?

“Mijn vader had vroeger altijd werk in de eerste maanden van het jaar”, zegt João.  Met de zaag in zijn handen is hij ondertussen ijverig in de weer. Het is eind februari en het wordt tijd dat de stokoude olijfbomen eens goed gesnoeid worden. Dit jaar is de oogst totaal mislukt. De zestig nieuwe bomen die…

Matige trek? Neem een ‘bitoque’ of ‘bifana’!

Portugezen eten tussen de middag en ’s avonds warm. Veel werknemers in loondienst krijgen van hun baas een voucher of een bedrag waarmee ze tussen de middag in een van de vele restaurantjes kunnen eten. De horeca speelt daar handig op in door de prijzen van de middagmaaltijd laag te houden. Voor tussen de zeven…

Hoe zat het ook alweer met Pedro en Inês de Castro?

Elk jaar hetzelfde ritueel: zodra de torens van de kerk bij het klooster van Alcobaça opdoemen begint mijn vader over Pedro en Inês de Castro. Ik kan me nog goed de witte Renault 16 herinneren waarmee we begin jaren zeventig in vier lange dagen de weg van Nederland naar de Costa de Prata afleggen. Het…