Citroengemberthee

“Ben je in Lissabon geweest?” zegt iemand die me flink hoort kuchen. “Daar heerst griep. Een epidemie, ik heb het op de tv gezien!”

dsc_4379

Nou inderdaad! Proefondervindelijk kan ik vaststellen dat het uitje naar de hoofdstad op 27 en 28 december me een week bedrust heeft opgeleverd. Inclusief rauwe keel, rare kuch en koorts. Praten is zo pijnlijk dat ik liever mijn dagen zwijgend wil doorbrengen (een unicum). Na enkele dagen vindt mijn omgeving dat ik langs de dokter moet. Ik eigenlijk ook, want vooral ’s nachts word ik gek van de kriebelhoest.

Naar de dokter

Met de gedachte dat het fijn is als ik 2017 griepvrij inluid, ga ik op de laatste dag van 2016 naar een consult. Artsen nemen hier geen halve maatregelen, constateer ik al snel. Ik krijg twee kantjes vol medicatie waar tien verschillende soorten middelen op gepend zijn in mijn handen gedrukt. Vol overgave heeft de arts er nog drie kantjes aanbevelingen bij geschreven: “om het virus te overwinnen”. Ik kom enigszins lacherig uit het consult en app mijn naasten trots alle vellen met receptuur (die bij nadere bestudering varieert van strepcils tot codeïne). Maar wie het laatst lacht, lacht het hardst. Ik was op 31 december in de veronderstelling het hoogtepunt van dit virus gehad te hebben, maar niets is minder waar: Oud en Nieuw gaan volledig aan mij voorbij en op 1 januari ben ik door de koorts zo lamlendig dat ik me in bed, met een deken over mijn hoofd, verstop. Net als de eerste drie dagen van januari, trouwens.

Na een week kan ik eindelijk zeggen dat ik me beter begin te voelen (ik kan in ieder geval weer kletsen). En nee, ik heb me niet volgegoten met alle voorgeschreven medicatie, maar gewoon (bed)rust gehouden en naar mijn gevoel hectoliters citroengemberthee mét honing gedronken. Samen met de neusspray, hoestsiroop en citrosan (paracetamol met vitamine C) bleek de thee een gouden combinatie. Citroenthee ken ik al langer (krijgen we steevast bij elk bezoek aan mijn tante). Citroen met gember is nieuw voor me en wordt vanaf nu de exotische variant! Ook zonder griep is deze combinatie bijzonder lekker.

Citroengemberthee

Dus ben je geveld – of niet? Hieronder het recept voor een pot citroengemberthee:

dsc04566
Haal een citroen van de boom (of bij de groenteboer)
dsc04584
Snijd met een dunschiller de helft van de schil van de citroen
dsc04590
Snijd vervolgens, ook met een dunschiller, enkele plakjes verse gember erbij
dsc04596
Kokend water erop, et voilà, de citroengemberthee kan bijna gedronken worden (nog even laten trekken!)
dsc04601
In een kopje alvast een flinke lepel honing scheppen en na een paar minuten de citroengemberthee erbij schenken
dsc04607
En dan knus op de bank hangen. Misschien heel ouderwets, maar een theemuts helpt om de thee langer warm te houden!

Zo, hier knapt een mens flink van op!

 

Één reactie Voeg uw reactie toe

  1. Ineke Zuidema schreef:

    Goede tip! Ik gebruik al vele jaren verse gember in de (groene) thee. Ik vind de thee dan erg lekker pittig en smaakvol. Toen ik vernam dat het ook nog eens ontstekingsremmend is, zorg ik ervoor dat ik altijd verse gember in huis heb.
    Verder ooit een tip gehad van een Marokkaanse dame die vertelde dat als zij een keelpijn voelt opkomen, zij een lepel honing neemt waarop ze gemberpoeder doet. De keelpijn wordt dan geen keelontsteking, zoals ze voorheen wel altijd kreeg. Ook dat is zeker de moeite waard om te proberen als je geen tijd hebt om thee te zetten.

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s