Even naar Azenhas do Mar

Vanaf het vliegveld Humberto Delgado in Lissabon is het maar 38 kilometer rijden naar Azenhas do Mar. Als je de plaatjes bekijkt van dit oude dorpje dat zo idyllisch tegen de rotsen aan is gebouwd, begrijp je waarom menig bezoeker van Portugal ‘even’ langs Azenhas rijdt. Met een beetje mazzel schiet je jaloersmakende plaatjes voor thuis of voor je socials.

Ook prettig: Sintra en Mafra zijn dichtbij. Deze trekpleisters zijn inmiddels overbekend. Al blijft Mafra gelukkig het stiefzusje van Sintra en kun je daar soms hartje zomer met een beetje mazzel nog in het immense paleis rustig ronddwalen. Ik zou dat vooral doen nadat je Memorial do Convento, van Nobelprijswinnaar Saramago, hebt gelezen (in de Nederlandse vertaling: Memoriaal van het Klooster). Dit verhaal gaat over de bouw van het klooster, dat door de laatste koningen van Portugal vooral gebruikt werd als ze in de buurt wilden jagen. Over sprookjesachtig Sintra hoef ik niet veel te vertellen (behalve dat we er al jaren niet meer heen durven, omdat het er zo druk is. De laatste keer dat ik er geweest ben, was in de kerstvakantie van 2018, zag ik net toen ik mijn beeldverhaal Sintra: romantiek in de mist opzocht).

Meer lezen over Mafra? Ga naar Mafra : paleis, basiliek en klooster
Meer lezen over Sintra? Ga naar Sintra: romantiek in de mist

Beelden zeggen meer dan woorden

Van een vorig, vluchtig, bezoek aan Azenhas heb ik onthouden dat er beneden bij het bassin een restaurant is, waar je over de zee kunt uitkijken. Het komt deze keer nét zo uit dat wij tegen lunchtijd in Azenhas arriveren. We lopen op de gok vanaf het panoramische uitkijkpunt via de trap naar beneden. Daar zien we pas de rij. Blijkbaar zijn er meer liefhebbers die op hetzelfde idee zijn gekomen. Mijn man, liefhebber van ‘de grote stille heide’, wil meteen omkeren en de tocht omhoog hervatten. Ik loop toch even naar binnen en tot mijn grote verrassing krijg ik zonder enige moeite een tafel voor twee. En ja, ik heb eerlijk verteld dat we niet gereserveerd hebben. Maar blijkbaar is er voor twee personen toch nog een plekje. Of misschien heb ik wel zó smekend gekeken dat de uitbater dacht, ach gossie. Maar hier wél de ultieme tip voor mensen die van zichzelf weten dat ze niet van een smekende soort zijn : reserveren is handiger…

Eerlijkheidshalve moeten we wel bekennen dat we de dag ervoor, in een heel simpel visrestaurantje, ook goed (en volgens mijn man, zelfs beter) hebben gegeten. Oh, en vele malen goedkoper, daar is geen twijfel over. Het komt niet vaak voor dat we in Portugal zo veel voor een lunch neertellen. Toch is het hier mogen eten een herinnering die ik niet gauw zal vergeten. Wát voelde ik me gezegend dat ik hier een keer mocht eten!

Reserveren Azenhas do Mar Restaurante Piscinas: website

Struinend door Azenhas do Mar kwamen we later langs nog twee eettentjesDaar zag het er ook goed en gezellig uit.

Alojamento Local

Voor mensen die in Portugal een accommodatie zoeken en op zoek zijn naar kleinschalige (particuliere) onderkomens, dan kan ik een AL aanraden. AL staat voor Alojamento Local – Lokaal Logeren, dus. De Portugese evenknie van de oh zo bekende ‘Chambres d’Hôtes’ in la douce France. De Bed & Breakfasts hebben dus een AL-vergunning nodig.

Een etablissement, of een huiseigenaar, met een AL-registratie bij de gemeente is legaal en voldoet aan bepaalde eisen. Het kan dus geen kwaad om dit altijd te checken als je ergens in Portugal logeert.

Op dit moment is er veel te doen over deze vorm van exploitatie van huizen. Veel Alojamentos Locais (meervoud van local is locais) staan op AirBnB of Booking. Particulieren en investeerders in de grote steden en in de kustgebieden verhuren vaak in gebouwen waar ook mensen wonen een appartement. Ik hoor aardig wat geluiden dat bewoners van appartementencomplexen de toeristen meer dan beu zijn. Wanneer zij willen slapen om zich op te laden voor een volgende werkdag, begint voor iemand die een stad bezoekt soms pas de nacht. Klachten over geluidsoverlast zijn er legio. Ik merk aan alles dat Portugal veel populairder is dan een jaar of tien, vijftien geleden. De bed & breakfasts (alojamento locais) schieten om ons heen als paddenstoelen uit de grond. Op Facebookpagina’s van Nederlanders in Portugal zie ik vaak mensen met plannen voorbijkomen die hopen om op deze manier een leven in Portugal op te bouwen.

De woningnood in Portugal is gigantisch. Op dit moment is er een generatie die noodgedwongen thuis moet blijven wonen, omdat woonruimte voor de gewone Portugees onbetaalbaar is geworden. De regering hoopt nu twee vliegen in één klap te slaan: de overlast in condominio’s (appartementencomplexen) te reduceren én de voor toeristen bestemde panden weer op de huizenmarkt te krijgen. Het idee is: er komt een stop op het uitgeven van vergunningen voor een Alojamento Local in de grote steden en kustgebieden. Alleen in het binnenland, waar het toerisme hard nodig is om de economie draaiende te houden, worden er binnenkort nog vergunningen afgegeven. Mocht de wet aangenomen worden, dan kunnen huiseigenaren die hun huis uit de toeristische sector halen en in de normale verhuur doen tot 2030 rekenen op belastingvoordelen over hun huuropbrengsten. Ik moet het overigens nog zien of deze wet erdoor komt. De belangenvereniging van de Alojamentos Locais (www.alep.pt) schreeuwt natuurlijk moord en brand en de lobby van investeerders die nu hun inkomsten zien verdampen is ook groot.

Dus mocht u zin hebben in een ‘ik vertrek’ naar Portugal met een Bed and Breakfast als inkomstenbron in uw achterhoofd, houd dan wel rekening met een scenario dat mogelijk binnenkort verandert….