Jawel twee jaar. Toen ik februari 2015 begon, had ik niet verwacht dat mijn blog tegen de 49.000 bezichtigingen zou trekken. Met stip op 1 blijft de blogpost over een makkelijk recept voor het maken van een pastel de nata. Veel gelezen is ook de blogpost over de tolwegen in Portugal. Dat kan ik me enigszins voorstellen. Het systeem van elektronisch tol betalen vergt enige voorbereiding als je Portugal met een buitenlands kenteken wilt bezoeken.

En privé: Perdida, de verloren hond, is er nog steeds. Alleen madame wil absoluut niet charmant op een foto, zelfs niet als ze er een nieuwe mand voor krijgt.

We lunchen nog steeds warm en behoorlijk vaak buiten de deur. Voor de prijzen hoef je het in Caldas da Rainha en omgeving niet te laten. Tussen de 7,50 en 12,50 per persoon heb je door de week een prima twee of drie gangenlunch. De laatste tijd gaan we vaak naar Maratona, op het plein bij de kerk, het tribunaal en het gemeentehuis in Caldas da Rainha, waar je als vegetariër ook aan je trekken komt en ze de lekkerste versgeperste sapjes serveren. Binnenkort ga ik weer een blogpost over restaurants in de buurt van Foz do Arelho, Óbidos en Caldas da Rainha schrijven. Heb je dus zelf ergens lekker gegeten, schrijf dan een reactie onder dit bericht. Je helpt er mij en velen mee!

In 2016 verder veel bezocht, naar de Azoren geweest, genoten van strand en zee, een goede druivenoogst gehad, veel gefotografeerd en eindeloos veel citroenthee gedronken.

Erg geestig was de opmerking van iemand met wie ik aan de praat raakte die mij vertelde dat hij – als voorbereiding op zijn vakantie in de buurt van Foz do Arelho- zo’n leuke website over Portugal was tegen gekomen. Het bleek Zin in Portugal te zijn. De rest van de dag heb ik geglunderd, dat begrijp je!

Mijn volgende post gaat trouwens over een vaginale douche. Ja, je leest het goed. Ik viel namelijk zelf ook bijna om van het lachen toen ik nietsvermoedend in een museum vroeg: “Is dit een ziekenhuisbed voor mensen met darmproblemen?”.

Ondertussen beleef ik ontzettend veel plezier aan een oud boek over Nederland. Geestig om te lezen hoe een Portugees uit de negentiende eeuw over Hollanders denkt. En wat mij betreft mag Portugal hoog eindigen bij het Eurovisie Songfestival dit jaar. Het liedje van de pretentieloze Salvador Sobral verdient geen plaats in de achterhoede.

Sinds kort ben ik druk met Instagram. Aanvankelijk leek het me helemaal niets. Mijn tienernichtjes vonden echter dat hun tante beslist op Instagram moest. Volgens hen liep ik hopeloos achter. Nu ik de fotootjes zo in blokjes naast elkaar zie, vind ik het wel een mooi geheel. Die pubers hadden gewoon gelijk! En voor wie zelf geen Instagram heeft: in de kolom naast de blogposts op deze pagina zie je een overzicht van de laatste posts op mijn Instagrampagina ‘ZininPortugal’.

Erg leuk zijn daarnaast de persoonlijke berichtjes die ik via het e-mailadres zininportugal@gmail.com of via Facebook mag ontvangen. Mijn Facebookpagina telt inmiddels meer dan 600 volgers en ook steeds meer mensen ontvangen een nieuwe blogpost van deze site direct in hun e-mailinbox (opgeven kan door rechtsonder je e-mailadres in te vullen).

Om te vieren dat ik zo veel bezoekers trek en omdat ik het zat was om iedere keer een zware camera Nikon DSLR mee te torsen, heb ik mezelf een piepklein cameraatje met de kwaliteit van een digitale spiegelreflex  (Sony RX100 M3) cadeau gedaan. Had ik jaren eerder moeten doen! Het ding past zó in mijn handtas en maakt voortreffelijke foto’s. En dit kleine wonder filmt ook nog eens als de beste!

Kortom, ik ga dus voorlopig vrolijk verder met Zin in Portugal. Als jullie blijven lezen, natuurlijk 😉