Op een eiland in de Taag: Castelo de Almourol

Vanuit het kleine dorpje Tancos in de Ribatejo heb je het mooiste zicht op het kasteel van Almourol. Ik vraag me af of de eerste koning van Portugal, Dom Afonso Henriques, ook van de pracht van het bouwwerk in de rivier heeft genoten. Of was hij anno 1129 te veel bezig met zijn Reconquista –…

Afrikaanse beelden in Buddha Eden

In mei 2015 heb ik geschreven over Buddha Eden/Quinta dos Loridos in Bombarral, de wonderlijke tuin van een van de rijkste mannen van Portugal, Joe Berardo. Hij is na de vernietiging door de taliban van de enorme Boeddha-beelden in Afghanistan (Bamyan) begonnen met het oprichten van een ‘vredestuin’. In de beginjaren van Buddha Eden luisterde de tuin naar…

Fado vanuit het hart

Ik word ontzettend vrolijk als ik het laatste nummer van Raquel Tavares hoor. In Meu amor de longe zingt ze op aanstekelijke wijze over haar geliefde die vandaag arriveert : “Mijn liefde van ver komt vandaag om me te zien”. Hoe romantisch is dat? In de videoclip loopt ze en passant door oud Lissabon terwijl…

Als je haar maar goed zit

Wat doe je op een bloedhete zomerdag? Dan ga je naar het strand. Of naar de kapper. Daar heb je in ieder geval voldoende schaduw. Blijkbaar ben ik niet de enige die verkoeling bij de kapper zoekt, want de kapper waar ik altijd heen ga, heeft pas over een paar dagen plek. Mijn moeder oppert of…

Naar Fátima met een handleiding voor pelgrims uit 1929

Fátima, de een noemt het hier thuis ‘je reinste volksverlakkerij’, de ander wil erheen om te bidden voor een been dat kuren vertoont. Fátima. Ach, baat het niet, schaadt het niet. Bovendien kan een beetje bezinning op zijn tijd geen kwaad. Voordat we op pad gaan, zoek ik in het familiearchief de doos waar Fátima op staat….

Kaalnekje en de negen heksen

Steeds meer heb ik het met haar te doen: ons Kaalnekje. De rest van het kippenbestand, gezegend met een dos veren in de nek, pruimt haar voor geen meter. Toen haar kaalnekkerige zus nog leefde, was die haar steun en toeverlaat. Maar zuslief is door haar poten gezakt. Een kip die hier een natuurlijke dood…

Yann Martel: De hoge bergen van Portugal

“Heb je De hoge bergen van Portugal al gelezen?”, vroeg een maandje of twee geleden een vriend van ons. Eh, nee? “Het is een boek van de auteur die ook Het leven van Pi heeft geschreven: Yann Martel”, voegde hij er ook nog aan toe. Nu had ik wel eens van The life of Pi gehoord….

Waar is dat feestje?

Oh Lord, OS LORDS zijn in aantocht! Ja hoor, de bomen hangen weer vol met aanplakbiljetten voor dorpsfeesten. Elk zichzelf respecterend gehucht heeft uiteraard zo’n feest. En dat betekent: veel eten, een kerkgang en tot diep in de nacht muziek. Berucht zijn OS LORDS. Kilometers ver kun je hun muziek horen, fijn echoënd tegen de berghellingen…

Lofzang op Caldas da Rainha

Ik hoor iedereen altijd over Óbidos. Natuurlijk, het pittoreske vestigingstadje zo’n tachtig kilometer ten noorden van Lissabon is een pareltje. Een toeristisch pareltje, dat wel. In de zomer droppen touroperators busladingen bezoekers van over de hele wereld op het parkeerterrein bij het oude aquaduct. De stroom vakantiegangers loopt meestal gestaag richting de toegangspoort. Onze mazzel…

Art Deco op de Azoren: in Terra Nostra ga je terug in de tijd

Toen Terra Nostra Garden Hotel in 1935 de eerste gasten ontving, waren dat Nederlanders. Nu 81 jaar later voel ik nog de grandeur van zo’n reis in stijl. Je komt aan op São Miguel, het grootste eiland van de Azoren, huurt een auto, rijdt eerst de hoofdstad van de Azoren, Ponta Delgada, uit, vervolgens de bergen…

Vier jaar lagere school en heel slim

Mijn tante Maria kan het zich nog goed herinneren: de dag in 1948 waarop de ‘nieuwe school’ werd geopend. Op glanzende lakschoenen en met een grote witte strik in haar ravenzwarte dikke haar mocht zij de schaar voor het doorknippen van het lint overhandigen. Geen wonder dat Maria deze eer te beurt viel. Haar ouders hadden…

Gerrit Komrij – Brieven uit Alvites: ontroerend mooi

Ik lees niet vaak een boek twee keer, maar het van de zomer postuum verschenen boekje van Gerrit Komrij is een feest der herkenning en verdient een herlezing. Vila Pouca da Beira Gerrit Komrij heeft jarenlang op de achterkant van de NRC, volgens mij op donderdag, een column geschreven over het dorpje waar hij de laatste…

Kippenhokdrama

Ik eet hier elke dag een ei. Vaak gaan mijn gedachten dan terug naar mijn oma. Niet aan mijn Portugese oma, maar aan mijn Duitse, de moeder van mijn moeder. De oma die ons haar geboortejaar leerde door dat jaar te linken aan de ondergang van de Titanic. Twee wereldoorlogen overleefd, vijf kinderen gebaard en altijd intens van…

Reizen naar Portugal

Een scheur in mijn koffer! Mijn enorme Delsey ‘pain d’épice’, die ik twee jaar geleden bij Travelbags heb gekocht, rolde onlangs kapot van de band. Wat ontzettend jammer. Een koffer die luistert naar de prachtige naam ‘Delsey Helium Air pain d’épice’ hoort onbreekbaar te zijn. Maar Schiphol bewijst het tegendeel. Jammer van de ‘pain d’épice’,…

Hoera: Zin in Portugal bestaat één jaar!

De negenendertig blogposts hebben het afgelopen jaar kunnen rekenen op ruim 15.000 bezichtigingen. En de facebookpagina heeft inmiddels meer dan 400 vrienden. Wauw! Reden voor een feestje. Opvallend is dat posts die over eten gaan razend populair zijn. Veel bezoekers hebben de blogpost ‘Waar gaan we eten als we in Caldas da Rainha of Foz do…

Pastéis de Belém

Onlangs heb ik op een dag zes Pastéis de Belém op. Calorietechnisch erg onverstandig, maar oh, wat lekker. Vooral de eerste vier, die waren nog warm van binnen! Zo ontzettend vaak kom ik niet meer in Belém, de wijk in Lissabon waar je het Jerónimosklooster, de Torre de Belém en het Padrão dos Descobrimentos (Ontdekkingsreizenmonument)…

Het project knolselderij

In de webpost ‘Knollen, kruiden en lavendel’ van mei 2015 heb ik geschreven over de knolselderijen waarmee we met kerst weer erwtensoep hoopten te maken. Welnu, het project knolselderij is…. mislukt. Dus, net als de voorgaande jaren betekende dit dat de knolselderij voor ons kerstmaal uit Nederland diende komen. Maar er was enige troost: de kleine knolletjes die…

Het Hart van Viana

Erg hip: een ‘Coração de Viana’ om je nek of in je oren. Bij juweliers zie je ze tegenwoordig in allerlei maten. Een ‘Hart van Viana” is meestal opgebouwd uit ragfijne gouden, zilveren of verguld zilveren draden. Een techniek die we ook wel ‘filigrain’ noemen. Sharon Stone – die vorig jaar het Dourogebied heeft bezocht-…

In een notendop

“Het wordt tijd om naar de notenboom te gaan,” zei mijn tante onlangs. “We zijn eigenlijk al veel te laat.” We dalen dezelfde middag nog af naar de boom en beginnen met rapen. De noten zitten in een vies omhulsel, dat onze handen zwart kleurt. Stom eigenlijk. Nooit bij stilgestaan dat je noten uit een omhulsel moet…

Welke kerstboom gaat het dit jaar winnen?

Zaterdagavond 21 november zijn heel wat inwoners van Caldas da Rainha naar het plein van de kerk, het stadhuis en het tribunaal gekomen. Ze hebben de afgelopen weken gezien hoe een 30 meter hoge kerstboom werd opgetuigd. Om kwart voor zes is het eindelijk zo ver: de lichtjes gaan aan. Net als vorig jaar zijn alle straten…

Keramiek in Caldas: de Bordallo Pinheiro-route

Deze dagen zie je veel mensen in de straten van Caldas da Rainha zoeken naar giganteske en piepkleine beelden van Rafael Bordallo Pinheiro (1846-1905). Door de stad verspreid en in het park zijn onlangs keramieken figuren – die ooit door deze kunstenaar zijn ontworpen- geplaatst en opgehangen. Natuurlijk kun je met een routeplanner of –…

Tremoços: lupineboontjes als snack

Als je voortaan een schaaltje gele boontjes naast je glas bier ziet verschijnen, dan weet je: dat zijn ‘tremoços‘ (lupineboontjes). Veel Portugezen kopen bij een kraampje op straat of op de markt deze ‘tremoços‘ om al wandelend gedachteloos op te peuzelen. Of ze staan aan de bar in een café te praten met een schaaltje onder handbereik….

Nachttrein naar Lissabon

Met de trein in vierentwintig uur van Nederland naar Portugal? ’s Morgens uit Nederland vertrekken en de volgende ochtend om 7.20 uur met de nachttrein in Lissabon aankomen op het Gare do Oriente in Lissabon? Onmogelijk! Daar geloofde ik werkelijk niets van. Portugese treinen zijn in mijn beleving standaard te laat. Ik durfde er een…