Met de trein in vierentwintig uur van Nederland naar Portugal? ’s Morgens uit Nederland vertrekken en de volgende ochtend om 7.20 uur met de nachttrein in Lissabon aankomen op het Gare do Oriente in Lissabon? Onmogelijk! Daar geloofde ik werkelijk niets van. Portugese treinen zijn in mijn beleving standaard te laat. Ik durfde er een…
Tag: Authentiek Portugal
Prima nagerecht: maçã assada, een in de oven gegaarde appel!
Het nagerecht “Maçã assada” kun je in veel restaurants bestellen. Makkelijk van tevoren te bereiden en prima koud te serveren (alhoewel ik ze warm lekkerder vind). Bovendien is het gerecht niet al te arbeidsintensief. En appels zijn er aan de Costa de Prata in overvloed. Daar zijn de talloze boomgaarden met appels als je meer het…
Kerst in Caldas
Caldas da Rainha is een stadje met een grote streekfunctie. Het heeft een prachtig oud centrum en het lieflijke park. In de decennia na de revolutie hebben stedenbouwkundigen er helaas een potje van gemaakt. Zo zie je tegenwoordig aan de Avenida 1 de Maio torenhoge flats naast kleine woninkjes. En dan ineens is daar het…
Mijn tweekleurige stoofpeertjes met rode Port
Aan de Portugese Zilverkust verschijnen steeds meer appel- en peergaarden. Veel boeren zijn de laatste jaren overgestapt naar het telen van peren: de in Portugal beroemde ‘Pêra Rocha’. Nu betekent ‘rocha’ rots. Dus je zou de peer gemakshalve de ‘Rotspeer’ kunnen noemen. Je denkt dan meteen aan een peer die wellicht in een rots groeit of…
Vindima: druiven plukken in Portugal
“Pluk ie al?”, zeggen ze in het Westland als de ene teler wil weten of de andere al begonnen is met het plukken van tomaten. In Portugal denken boeren begin augustus na over het moment van hun ‘vindima’, hun druivenpluk. Ze informeren bij elkaar hoe de trossen erbij hangen. Dit jaar is het aan de…
Amêijoas à Bulhão Pato: hoe maak je die?
Ik ben er dol op: kokkels op de Bulhão Pato-manier. Het beroemde schaaldierengerecht is – vermoedelijk – vernoemd naar de negentiende eeuwse dichter Raimundo António de Bulhão Pato, zoon van een Portugese edelman en een Spaanse dame. Naast dichten hield Bulhão Pato van eten. In een van zijn werken laat hij een kokkelgerecht voorbij komen….
Avondje Lissabon: een sfeervolle wandeling door het oude centrum
Altijd leuk een avondje Lissabon. Vrienden vragen vaak waar ik ga slapen. Meestal kies ik voor een hotel dicht bij de grote pleinen Restauradores en Rossio (iedereen kent dit plein als Rossio, maar de officiële benaming is Praça Dom Pedro). Dit keer heb ik gekozen voor een hotel in een straat die ongeveer parallel loopt…
Hoe bak je een ‘pão caseiro’, zo’n typisch Portugees brood?
Ik weet precies wanneer er in de buurt brood gebakken wordt. In de lucht hangt een speciale geur van opgepookt hout. Heerlijk. In mijn jeugd bakten mijn oma, overgrootmoeders en tante een aantal keren per week brood. Het is een arbeidsintensief proces. Tot op de dag van vandaag maken veel vrouwen in de dorpen nog zelf…
Mafra: monumentaal paleis en klooster
Onbegrijpelijk dat ik al jarenlang iedereen die ons bezoekt aanraad om vooral Sintra te bezichtigen. Over Mafra, een stadje dat nota bene dichterbij ligt, rep ik zelden. Maar vanaf 3 augustus staat het enorme bouwwerk in Mafra hoog op mijn ‘must see’- bezienswaardighedenlijst van de kust boven Lissabon. Sintra is mooi, maar zomer en winter…
In de hoofdrol: Licor Beirão
Natuurlijk, deze likeur kun je drinken. Met of zonder een klontje ijs. Het is weer eens wat anders dan Licor 43, Amaretto of Passoã. Tegenwoordig is het erg trendy om Licor Beirão in een cocktail te verwerken. Portugal is op dit moment vergeven van de billboards waar Caipirão op wordt aangeprezen. De Portugese evenknie van de Braziliaanse long drink Caipirinha. Op de…
Pastel de nata: een makkelijk recept
Wie kent ze niet: pastéis de nata, de heerlijke custardtaartjes die je bij elke pastelaria (banketbakker) in Portugal kunt krijgen? Maar wat is het nou? Pastel de nata of pastéis de nata? En waarom hebben ze het ook over pastel de Belém en pastéis de Belém? Het verschil tussen pastel en pastéis (spreek uit pastijz) is…
Deel I: Waar gaan we eten als we in Caldas da Rainha of Foz do Arelho zijn?
Vaak vragen mensen me “Weet je een goed restaurant?”. In Portugal eet je veel buiten de deur, dus ja, we kennen zo langzamerhand aardig wat restaurantjes in de buurt van Foz do Arelho en Caldas da Rainha. In Portugal is het gebruikelijk om de dag met een ‘bica’ (sterke kleine espresso) en een ‘pastel de…
Koffie? Wordt het een bica, meia de leite direta, americano, abatanado, galão of garoto?
Koffiecultuur in Portugal Portugezen drinken per dag verschillende keer een ‘bica’, een heerlijke sterke, bittere espresso. Ik heb gemerkt dat de naam ‘bica’ een beetje uit de gratie raakt. Ineens hebben de mensen die zichzelf heel wat vinden het over ‘um café’. Alsof je met ‘bica’ aangeeft dat je van het ‘volk’ bent. Voor wie…
Een wonderlijke beeldentuin in Bombarral
Toen de Taliban in 2001 enorme Boeddhabeelden in Bamyan (Afghanistan) hadden opgeblazen, besloot een rijke Portugese zakenman dat hij de wereld een plek vol vrede terug zou geven. José Berardo (Joe, voor intimi) is vanaf dat moment begonnen met het opkopen van grote Boeddhabeelden. In Carvalhal, vlakbij Bombarral, zo’n drie kwartier ten noorden van Lissabon, heeft hij…
Ambachtelijke kaasboerderij aan de Costa de Prata
Portugal staat niet bekend als ‘kaasland’. Vreemd eigenlijk, want je kunt hier de lekkerste kazen kopen. Meestal halen we eens in de week kaas bij een kaasboer op de zondagmorgen boerenmarkt in Santana, vlakbij Venda da Costa in de deelgemeente Alvorninha. Met stip op één komen twee kaasjes. Totaal verschillend, maar oh, wat zijn ze lekker. De…
Boter en bacalhau in de oorlog
Vandaag zijn we ze weer tegengekomen: papieren herinneringen uit 1943, 1944 en 1945. Mijn overgrootvader was naast boer ook kruidenier. Portugal is in de oorlog neutraal gebleven, maar ook hier werden levensmiddelen schaars vanaf blijkbaar januari 1943. Van voor die datum vinden we geen door de regering vastgestelde prijslijsten of grote aanplakbiljetten met informatie. Veel…
Knollen, kruiden en lavendel
Met kerst eten we hier erwtensoep. Traditiegetrouw hoor je op de avond van 24 december voor óf na de mis in melk gekookte bloemkool en bacalhau te eten. We zijn dol op bacalhau, maar níet gekookt! Dus wij maken tot verrassing van iedereen erwtensoep. Klein probleempje: hoe kom je in Portugal aan knolselderij? Heel soms…
Steken en streken: de jurk van de juf
Twee keer in de week komen ze een middag in een zaaltje van de freguesia (deelgemeente) bij elkaar. Om te haken en te breien onder leiding van een gepensioneerde handwerkjuf. Portugal maakt werk van de dagbesteding van senioren. Je kunt ervoor kiezen om – tegen een kleine betaling – opgehaald te worden om je dag…
Een intrigerende ansichtkaart uit 1901
De School der Boerenballingen te Caldas da Rainha, Portugal. Rommelmarkten en internet struin ik bij tijd en wijlen af op zoek naar oude ansichtkaarten van Fátima, Nazaré, Óbidos, Batalha en Caldas da Rainha. Op een van die tochten ben ik deze kaart uit 1901 tegengekomen, die voor het ongehoorde bedrag van tweeëndertig euro de mijne…
Vista Alegre – Vrolijk Zicht
Vista Alegre, vrolijk zicht! Inderdaad, het zicht op onze soepkommen blijft leuk. Ze staan al maanden op de lage boekenkast in de huiskamer. Geen enkele bezoeker heeft tot nu toe verbaasd uitgeroepen “Wat doen die soepkommen, hier?”. Vista Alegre is de Portugese variant van Villeroy en Boch en bestaat al sinds 1824. Ga je in…
Pasen in Portugal
De brem staat te bloeien en de boomgaarden kleuren wit van de bloesem. De dalen zorgen voor eindeloze vergezichten met ontluikend groen. In mijn familie gaat het verhaal dat in een ver verleden een Portugese koning een prinses uit het hoge noorden trouwde. De prinses leed aan heimwee en verlangde hevig terug naar haar koude vaderland. Om…
Perdida, de verloren hond
Ineens is ze er. Een tenger lichtbruin lijfje op hoge poten. Jong nog. Doodsbang en uitgehongerd. Ogen die verraden dat het vertrouwen in de mens verloren is. Duidelijk een achtergelaten jachthond. Ik snap niet wat jagers bezielt. Stadsmensen die hun hobby op het platteland komen beoefenen. Ze schieten op duiven, fazanten en hazen. En als…
Vergeet Port, stap over op Ginja!
Als je van Lissabon naar het noorden over de A-8 richting Leiria rijdt, doemt na Bombarral aan de linkerkant Óbidos op. Dit idyllische vestingstadje tachtig kilometer boven de hoofdstad is een trekpleister van jewelste. Maar geen paniek, zodra je van de doorgaans drukke smalle hoofdstraat met souvenirwinkeltjes afwijkt, ben je de busladingen toeristen kwijt en waan je je…
Een echte Bordallo Pinheiro koop je in Caldas da Rainha
Ik ben opgegroeid met aardewerk van Bordallo Pinheiro. De stad waar mijn Portugese roots liggen, Caldas da Rainha, ademt Bordallo Pinheiro. In het oude gedeelte zijn de straatnaamborden sierlijke tegels die door de aardewerkfabriek zijn gemaakt. En je komt er huizen tegen die volledig met Bordallo Pinheiro-tegels versierd zijn. Je moet er van houden. Of…
Zin in Portugal? 