Vandaag is het Driekoningen en dus wens ik al mijn lezers op de valreep nog graag um Próspero Ano Novo! De laatste tijd heb ik weinig kans gezien om een beeldverhaal te schrijven, maar hopelijk komt daar in 2025 verandering in. Ik ben in ieder geval van plan om gauw een stukje te schrijven over een mooi (vrij onbekend!) paleis in Sintra dat we in de kerstvakantie hebben bezocht.

(Even een opmerking tussendoor: er is iets misgegaan met het opslaan van dit verhaaltje. Daardoor is er – per ongeluk – een ruwe versie met een aantal slordigheden naar de abonnees gezonden. Desculpa)


In Caldas da Rainha zijn we de kerstperiode met een Passeio Equestre geëindigd, een tocht met paarden en koetsen door de stad. Deze tocht vindt de laatste jaren rond Driekoningen plaats. Dit keer afgelopen zaterdag 4 januari. Ik vind dat dit evenement veel meer bekendheid mag krijgen. Het is magisch: een prachtig verlicht stadje, ruiters in traditionele kledij en op het eind worden de paarden op het plein voor de kerk gezegend. Dát filmpje moet ik nog maken, maar ik laat jullie alvast zien hoe de stoet langs het plein met de dagelijkse groente- en fruitmarkt trekt.

Driekoningen (6 januari ) mag dan geen vrije dag meer zijn, verder zijn er nog vrije dagen genoeg in Portugal: veertien om precies te zijn. Al is één daarvan, de dinsdag van Carnaval (Mardi Gras), optioneel. Als een nationale feestdag op een dinsdag of een donderdag valt, is er vaak ‘tolerância de ponto’. Oftewel, dan zijn er weinig of geen ambtenaren aan het werk, wat er praktisch op neerkomt dat het land even een lang weekend stil ligt. Misschien handig om rekening mee te houden als je hier van plan bent om zaken te doen of als je denkt ‘ik boek even last minute een hotelletje of een vliegreisje’. Grote kans dat je dan meer betaalt, want velen zullen deze lange weekends gebruiken om de grote stad uit te gaan naar een leuk onderkomen op het platteland of om een stedentrip te ondernemen naar bijvoorbeeld Amsterdam. In 2025 vallen de vrije dagen niet echt gunstig, zoals je hieronder kunt zien, dus men zal extra verlof op moeten nemen.

Opmerkelijk genoeg is in het katholieke Portugal Hemelvaartsdag geen nationale feestdag. En tweede kerstdag, paasdag of pinksterdag kent men ook niet. Maar in Portugal viert men wel Corpo de Deus (Sacramentsdag) op de tweede donderdag ná Pinksteren, en Maria Hemelvaart ( Assunção da Nossa Senhora) op 15 augustus en net als de Onbevlekte Ontvangenis (Imaculada Conceição) op 8 december.

Naast al deze feestdagen hebben steden ook nog altijd een feriado municipal, een gemeentelijke vrije dag. Dan wordt de patroonsheilige van de stad geëerd of er is een andere reden om die dag tot vrije dag uit te roepen, bijvoorbeeld omdat het de dag is waarop de stad haar stadsrechten kreeg. Op deze dagen zijn alle ambtenaren in ieder geval vrij en zijn de scholen en banken gesloten.

Hieronder de vrije dagen die aan een stad zijn gebonden:

Lissabon: vrijdag 13 juni 2025 (Feest van de Heilige Antonius van Lissabon)

Porto: dinsdag 24 juni 2025 (Feest van de Heilige Johannes)

Coimbra: vrijdag 4 juli 2025 (Ter ere van Heilige Koningin Isabel)

Faro: zondag 7 september 2025 (Dag waarop de stad ooit stadsrechten heeft gekregen)

Évora: zondag 29 juni 2025 (Feest van de Heilige Petrus)

Caldas da Rainha: donderdag 15 mei 2025 (Dag waarop koningin Leonor de stad heeft opgericht)

Óbidos: zaterdag 11 januari 2025 (Dag waarop de stad op de Moren in 1148 -!-heroverd is )

Alcobaça: woensdag 20 augustus 2025 (Feest van de Heilige Bernardus)

De complete lijst vind je op https://icalendario.pt/feriados/municipais/

De krant Público maakt elk jaar een handig overzicht van de nationale feestdagen met daarin in de maand juni ook gemakshalve de feestdagen van alle gemeentes die dan de Heilige Antonius, Johannes of Petrus vereren (en dat zijn er heel wat, naast Lissabon, Porto én Évora). Hierboven bij de link kun je precies vinden welke steden dit zijn.

Wat staat ons te wachten in januari 2025?

Deze maand zal Trump officieel de president van de Verenigde Staten worden. Nu kun je je afvragen: ‘Wat heeft dat met Portugal te maken?’ Nou, dit: na de overwinning van Donald Trump in november werd er een opvallende piek in Google-zoekopdrachten geconstateerd, vooral met zoektermen die te maken hadden met ‘emigreren naar Portugal’, met name in de staten Oregon, Colorado en Washington. Er werd toen intensief gezocht naar informatie over visumopties, zoals het D7-visum voor gepensioneerden en het gouden visumprogramma.

In 2024 was het aantal Amerikaanse inwoners in Portugal fors toegenomen, met een groei van naar schatting 44%. Ook in Caldas da Rainha is er een toename van Amerikanen. Zo heeft mijn moeder inmiddels een alleraardigst gepensioneerd Amerikaans stel als buren. Ik sprak hen onlangs nog. Ze hopen vurig dat hun kinderen ook deze kant op willen komen.

Ik snap waarom (oudere) Amerikanen zich in steden zoals Caldas da Rainha vestigen. Het is er gezellig, veilig en de gezondheidszorg is voor een groot deel gratis. Daarnaast schijnt de zon hier vaak, zijn de mensen aardig en kun je met je gespaarde dollars of je pensioen prima leven.

Deze ontwikkeling heeft een keerzijde voor de Portugezen. Als ook maar een klein percentage van de Amerikanen die na Trumps overwinning op ‘emigreren naar Portugal’ heeft gegoogeld, daadwerkelijk besluit te komen, vrees ik voor nog meer druk op de huizenmarkt en de reeds overbelaste staatsgezondheidszorg. Maar hé, mijn lieve provinciestadje wordt er wel mondainer van. Zo heb ik een kapsalon in de stad ontdekt die helemaal in het roze is. Dit soort kapsalon zou vijftien jaar geleden ondenkbaar zijn geweest in een stad als Caldas da Rainha.

Ligt het aan alles wat er in de wereld gebeurt of ben ik gewoon sentimenteler aan het worden naarmate ik ouder word? Ik schiet tegenwoordig al vol als ik langs het oude casino van het park loop en daar op zaterdag een Soepfestival ontdek dat georganiseerd wordt door een klas leerlingen van de middelbare school, die met de opbrengst hopen een schoolreis naar Toulouse te organiseren. Ze hebben zelf verschillende grote pannen soep gemaakt en je kunt stemmen op welke soep het lekkerst is. De vissoep was voortreffelijk en de Caldo Verde trouwens ook! Zo aandoenlijk hoe deze klas alles geregeld heeft: de verkoop van de kaartjes, de catering en zelfs de muziek. Er speelt een leerling niet onverdienstelijk op een keyboard en ik zie hoe iedereen geniet.

En nog geen half uur hiervoor ben ik óók al volgeschoten terwijl ik tijdens mijn boodschappenronde bij de koffietent Citrus naar beneden loop, richting het park en ik iemand voor het terrasje van O Gato Preto (De zwarte kat) fado hoor zingen. We hebben meteen koffie en een pastel de nata besteld en zijn erbij gaan zitten. Tijdens een korte pauze pols ik voorzichtig of de zangeres, Sandra Caetano,  ook bij mensen thuis komt zingen. Ja, doet ze ook. Mooi!

Dus: Lieve mama, in januari word je 85 en dan komt Sandra thuis voor ons zingen. Met de hele familie zullen we ongetwijfeld een dansje wagen op Uma Casa Portuguesa. En hierbij een kleine reminder voor ome Jan: vergeet je dansschoenen niet in je koffer te stoppen😁!

Geen beeldverhaal van Zin in Portugal meer missen? Tik je e-mailadres bij de aboneerknop in. Leuk, hoor, al die volgers! Obrigada 😘.