“Daqui a pouco vêm os Avecs“, zegt Elsa. Binnenkort komen de Avecs. Ik zit bij Elsa in de kappersstoel, ze is bezig met kleuren en ik krijg, zoals altijd, weer het nodige mee van wat er speelt in de wereld, in de stad en in de straat. Ik doe een gok en meng me in het gesprek: “Os Avecs? Portugezen in Frankrijk?” Ja, die komen altijd begin augustus en praten dan ineens alleen maar Frans, alsof ze geen woord Portugees meer spreken. Ik ken de haat- liefdeverhouding tussen Portugezen die het land niet hebben verlaten en hun landgenoten die wél weg zijn gegaan om te ontsnappen aan een karig bestaan. Vooral in de laatste dertig jaar van de vorige eeuw zijn veel mensen uit de dorpen naar Noord-Europa vertrokken. Vooral Frankrijk is daarbij immens populair geweest. In die jaren verrezen enorme kasten van huizen in de meest afgelegen dorpen. Elk zichzelf respecterende Portugese emigrant wilde vooral aan de achterblijvers in het geboortedorp laten zien hoe goed het hem in den vreemde verging. Totdat de achterblijvers doorkregen dat het bestaan van hen die zijn vertrokken helemaal niet zo leuk was 11 maanden per jaar: opeengepakt in kleine flats en ellenlange werkdagen om één keer per jaar de geslaagde emigrant uit te hangen. Natuurlijk, dit is gechargeerd en inmiddels zijn veel emigranten ook goed geworteld in het land dat ze hebben uitgekozen en is de kwaliteit van leven, zéker ook voor de tweede en derde generatie, veel beter, maar ergens is dit idee van emigranten die hier de mensen de ogen komen uitsteken met dure auto’s en kasten van huizen blijven hangen. Alleen wist ik niet dat de Portugese emigrant uit Frankrijk werd aangeduid met ‘Os Avecs”, omdat ze Frans praten en blijkbaar het woord ‘avec’ is blijven hangen in het Portugese gehoor. Grappige uitdrukking eigenlijk. Weer wat geleerd daar op de kapperstoel!
Voor wie nog een echte Portugese kapper zoekt die voor 22 euro wast, kleurt én föhnt of een prima nagelstyliste of pedicure? Ik kan Elsa en Cátia, haar dochter, aanbevelen. Bij Caldas da Rainha: uitjes en uit eten lees je waar je dan moet zijn.
Santa Marta
Vannacht hebben we tot een uurtje of vier kunnen meegenieten van Santa Marta. Overal zijn dorpsfeesten. Deze feesten zijn ideaal voor het vinden van een leuke date, huwelijkspartner óf het aanhalen van familiebanden of het ontmoeten van vrienden. Daarom zijn ze ook bijna altijd rondom de tijd dat de emigranten weer het moederland Portugal bezoeken. En ja, ze gaan de halve nacht door.
De schrik van mijn man is jarenlang de band ‘Os Lords’ geweest. Hun muziek kon je berghellingen verderop nog héél goed horen. Lees mijn beeldverhaal Waar is dat feestje? uit 2016 maar erop na. Nu zien we gelukkig nergens meer ‘Os Lords’ op aanplakbiljetten, dus deze band heeft corona niet overleefd. Hun opvolgers produceren iets minder geluid, ten minste, die indruk hebben we. Onze vriendin Sheila is over, dus we hebben haar gewaarschuwd. Zij ligt in de kamer met het raam waar je deze nachten Santa Marta het beste kunt horen, de bofferd.
Vanavond gaan we naar Santa Marta. Als je toch die muziek hoort, dan kun je er maar beter ook van genieten en meedansen, nietwaar. We krijgen het nog druk, deze laatste zaterdag van juli 2024! Op de plek waar de dagelijkse groente- en fruitmarkt is, hebben we vanavond weer een bazar. Kunstenaars uit de stad exposeren daar hun werk. Maar er zijn ook lekkernijen, vooral alternatieve, zoals vegan en bijzondere drankjes. De bazar begint om vijf uur en eindigt om elf uur vanavond. Precies het moment waarop het in Santa Marta leuk begint te worden. Boffen wij even, hè, Sheila?

Nog meer tips voor de komende tijd?
Brocante in Aljubarrota, zaterdag 27 en zondag 28 juli






Klooster Santa Maria de Coz, vlakbij Alcobaça
Hoe worden rieten tassen geweven?


Terrasjes in Caldas
Na lange tijd gesloten geweest te zijn, is de kiosk op het marktplein weer open. En je kunt er nu ook ’s avonds terecht. Ze hebben de kiosk leuk verlicht!
In dezelfde straat als Citrus heb je nu meerdere terrassen. Hier hebben we onlangs geluncht.
Geen blogpost van Zin in Portugal meer missen? Tik dan net als 790 andere trouwe volgers je e-mailadres in bij de abonneerknop!

mij werd hier in de Algarve verteld dat de “avecs” vaak de emigranten van de 1e generatie zijn, die – net zoals ze grote huizen bouwden in hun geboortedorp om te tonen hoe goed ze het wel hebben in hun nieuwe land en vaak in hun thuisland een luxe-auto huren om met vakantie te komen naar Portugal zodat ze de schone schijn nog wat meer kunnen ophouden – graag tonen dat ze “meer geciviliseerd” zijn dan hun vroegere landgenoten en dus telkens iets anders willen dan wat op de kaart staat. Ze willen dit gerecht, maar “avec” rijst in plaats van aardappelen, of “avec” brocoli in plaats van tomaat.. en ga zo maar verder. De portugezen beginnen vaak al met hun ogen te rollen als ze een “avec” hun zaak zien binnen lopen, denkende “wat zal deze weer weten te verzinnen ?” Noot: niet enkel de “avecs” kunnen er wat van. Er bestaat ook zoiets als het fenomeen van de “tias de Cascais”.. dat is een koosnaampje voor de snobs van lokale bodem 🙂
LikeLike