Lissabon: het MAAT museum, een nieuwe attractie in Belém

Belém heeft een nieuwe attractie: het gebouw van museum MAAT. In dit stadsdeel, toch al behept met genoeg bezienswaardigheden, is het Museu de Arte, Arquitetura e Tecnologia (in het kort MAAT) geopend. Het indrukwekkende gebouw aan de oevers van de Taag bestaat uit een oud electriciteitsgebouw en een nieuw golvend bouwwerk van de hand van…

Niet zo maar een Française!

Als iemand het over de Heldere Bron (Fonte Clara) heeft dan is mijn eerste associatie niet een kletterende waterbron maar een stuk land met een eucalyptusbos erop. Van oudsher hebben alle grondstukken in de familie een naam. Ik denk dat niemand de kadastrale nummers kent, wél hun prachtige namen. De meest tot mijn verbeelding sprekende…

Op de motor naar het Montejunto gebergte

Je kunt mijn man niet blijer maken door mee te gaan naar de Serra de Montejunto. Hij op de motor. Wij erachter aan met de auto (liefst vol proviand). Het gevoel dat je hebt als je boven staat is bijna bijbels. Ofschoon het boven niet eens zó mooi is, want overal enorme zendmasten. Maar het…

Op een eiland in de Taag: Castelo de Almourol

Vanuit het kleine dorpje Tancos in de Ribatejo heb je het mooiste zicht op het kasteel van Almourol. Ik vraag me af of de eerste koning van Portugal, Dom Afonso Henriques, ook van de pracht van het bouwwerk in de rivier heeft genoten. Of was hij anno 1129 te veel bezig met zijn Reconquista –…

Als je haar maar goed zit

Wat doe je op een bloedhete zomerdag? Dan ga je naar het strand. Of naar de kapper. Daar heb je in ieder geval voldoende schaduw. Blijkbaar ben ik niet de enige die verkoeling bij de kapper zoekt, want de kapper waar ik altijd heen ga, heeft pas over een paar dagen plek. Mijn moeder oppert of…

Naar Fátima met een handleiding voor pelgrims uit 1929

Fátima, de een noemt het hier thuis ‘je reinste volksverlakkerij’, de ander wil erheen om te bidden voor een been dat kuren vertoont. Fátima. Ach, baat het niet, schaadt het niet. Bovendien kan een beetje bezinning op zijn tijd geen kwaad. Voordat we op pad gaan, zoek ik in het familiearchief de doos waar Fátima op staat….

Piemels spotten in Caldas da Rainha

Altijd leuk: met vers ingevlogen vrienden een tochtje door Caldas da Rainha ondernemen en blijven dralen bij bepaalde etalages. En dan afwachten of ze het doorhebben. “Maar dat is toch een….piemel?” Precies! En niet eens zo’n kleintje ook. Het mannelijke geslachtsorgaan doet hier de creativiteit hevig prikkelen: likeur in een flinke jongen, mierzoete piemels waar…

Yann Martel: De hoge bergen van Portugal

“Heb je De hoge bergen van Portugal al gelezen?”, vroeg een maandje of twee geleden een vriend van ons. Eh, nee? “Het is een boek van de auteur die ook Het leven van Pi heeft geschreven: Yann Martel”, voegde hij er ook nog aan toe. Nu had ik wel eens van The life of Pi gehoord….

Thee en ananas op de Azoren

Al jaren drink ik het liefst groene thee van de Azoren, die gelukkig ook in Portugal continentaal in speciale delicatessenwinkeltjes te vinden is. Theemerk Hysson Gorreana Op het eiland São Miguel kun je de uitgestrekte theeplantage in het plaatsje Gorreana bezoeken. Voor theeleuten een must en voor wie van industrieel erfgoed houdt ook. Met oude…

Art Deco op de Azoren: in Terra Nostra ga je terug in de tijd

Toen Terra Nostra Garden Hotel in 1935 de eerste gasten ontving, waren dat Nederlanders. Nu 81 jaar later voel ik nog de grandeur van zo’n reis in stijl. Je komt aan op São Miguel, het grootste eiland van de Azoren, huurt een auto, rijdt eerst de hoofdstad van de Azoren, Ponta Delgada, uit, vervolgens de bergen…

Vier jaar lagere school en heel slim

Mijn tante Maria kan het zich nog goed herinneren: de dag in 1948 waarop de ‘nieuwe school’ werd geopend. Op glanzende lakschoenen en met een grote witte strik in haar ravenzwarte dikke haar mocht zij de schaar voor het doorknippen van het lint overhandigen. Geen wonder dat Maria deze eer te beurt viel. Haar ouders hadden…

Gerrit Komrij – Brieven uit Alvites: ontroerend mooi

Ik lees niet vaak een boek twee keer, maar het van de zomer postuum verschenen boekje van Gerrit Komrij is een feest der herkenning en verdient een herlezing. Vila Pouca da Beira Gerrit Komrij heeft jarenlang op de achterkant van de NRC, volgens mij op donderdag, een column geschreven over het dorpje waar hij de laatste…

Sprookjespaleis in Sintra

In Sintra moet ik altijd aan de gekke koning Ludwig II van Beieren denken. Die heeft in Neuschwanstein een slot gebouwd dat op een kindertekening van een sprookjespaleis lijkt. Portugal heeft ook zo’n sprookjespaleis. Op een van de bergtoppen in de buurt van Lissabon zie je van ver een okergeel en ossenrood paleis opdoemen: het Palácio da…

Hoera: Zin in Portugal bestaat één jaar!

De negenendertig blogposts hebben het afgelopen jaar kunnen rekenen op ruim 15.000 bezichtigingen. En de facebookpagina heeft inmiddels meer dan 400 vrienden. Wauw! Reden voor een feestje. Opvallend is dat posts die over eten gaan razend populair zijn. Veel bezoekers hebben de blogpost ‘Waar gaan we eten als we in Caldas da Rainha of Foz do…

Pastéis de Belém

Onlangs heb ik op een dag zes Pastéis de Belém op. Calorietechnisch erg onverstandig, maar oh, wat lekker. Vooral de eerste vier, die waren nog warm van binnen! Zo ontzettend vaak kom ik niet meer in Belém, de wijk in Lissabon waar je het Jerónimosklooster, de Torre de Belém en het Padrão dos Descobrimentos (Ontdekkingsreizenmonument)…

Het Hart van Viana

Erg hip: een ‘Coração de Viana’ om je nek of in je oren. Bij juweliers zie je ze tegenwoordig in allerlei maten. Een ‘Hart van Viana” is meestal opgebouwd uit ragfijne gouden, zilveren of verguld zilveren draden. Een techniek die we ook wel ‘filigrain’ noemen. Sharon Stone – die vorig jaar het Dourogebied heeft bezocht-…

Amêijoas à Bulhão Pato: hoe maak je die?

Ik ben er dol op: kokkels op de Bulhão Pato-manier. Het beroemde schaaldierengerecht is – vermoedelijk – vernoemd naar de negentiende eeuwse dichter Raimundo António de Bulhão Pato, zoon van een Portugese edelman en een Spaanse dame. Naast dichten hield Bulhão Pato van eten. In een van zijn werken laat hij een kokkelgerecht voorbij komen….

Hoe bak je een ‘pão caseiro’, zo’n typisch Portugees brood?

Ik weet precies wanneer er in de buurt brood gebakken wordt. In de lucht hangt een speciale geur van opgepookt hout. Heerlijk. In mijn jeugd bakten mijn oma, overgrootmoeders en tante een aantal keren per week brood. Het is een arbeidsintensief proces. Tot op de dag van vandaag maken veel vrouwen in de dorpen nog zelf…

Een wonderlijke beeldentuin in Bombarral

Toen de Taliban in 2001 enorme Boeddhabeelden in Bamyan (Afghanistan) hadden opgeblazen, besloot een rijke Portugese zakenman dat hij de wereld een plek vol vrede terug zou geven. José Berardo (Joe, voor intimi) is vanaf dat moment begonnen met het opkopen van grote Boeddhabeelden. In Carvalhal, vlakbij Bombarral, zo’n drie kwartier ten noorden van Lissabon, heeft hij…

Boter en bacalhau in de oorlog

Vandaag zijn we ze weer tegengekomen: papieren herinneringen uit 1943, 1944 en 1945. Mijn overgrootvader was naast boer ook kruidenier. Portugal is in de oorlog neutraal gebleven, maar ook hier werden levensmiddelen schaars vanaf blijkbaar januari 1943. Van voor die datum vinden we geen door de regering vastgestelde prijslijsten of grote aanplakbiljetten met informatie. Veel…

Een intrigerende ansichtkaart uit 1901

De School der Boerenballingen te Caldas da Rainha, Portugal. Rommelmarkten en internet struin ik bij tijd en wijlen af op zoek naar oude ansichtkaarten van Fátima, Nazaré, Óbidos, Batalha en Caldas da Rainha. Op een van die tochten ben ik deze kaart uit 1901 tegengekomen, die voor het ongehoorde bedrag van tweeëndertig euro de mijne…